Ölüm... Acı olduğu kadar mecbur, ürkütücü olduğu kadar alışılmış, aykırı görüldüğü denli doğal ve kovulmak istendiğince kucaklanmış. Hayatla birlikte var; insanla birlikte yok.
Emeklerimizi başkaları giyiniyor ya; ve parmak uçlarıyla ak renklerimiz çiğneniyor ya, sevginin yokluğundan ve isyanın çokluğundandır hep.Zenginliğimiz içinde fakir, ilim çağında cahil isek bundandır.
Sayfa 74
"Biz âleme bir yâr için âh etmeye geldik."
Insaf et ey kisi
İnsaf et ey kişi bir saman çöpü bile rüzgar etkisi olmadan hareket edemezken dünya nasıl olur da etki eden bulunmadan kendi kendine döner.
Efendim zulümlerin sarayların yazık ki müminlerin yapıyor
Mirac
Zâtıma mir'at edindim zâtını
Bile yazdım adın ile adımı
Hem dedi ki Ya Muhammed ben seni
Bilürem görmege doymazsın beni
Mirac Bahri
Wanderer
Die Zeit ist abgeflossen, wo mir noch Zufälle begegnen durften; und was könnte jetzt noch zu mir fallen, was nicht schon mein Eigen wäre!
Es kehrt nur zurück, es kommt mir endlich heim - mein eigen Selbst, und was von ihm lange in der Fremde war und zerstreut unter alle Dinge und Zufälle
The time is now past when accidents could befall me; and what could now fall to my lot which would not already be my own!
It returns only, it comes home to me at last - my own Self, and such of it as has been long abroad, and scattered among things and accidents.
Sayfa 122 - Dritter Theil/Wanderer/Bill Chapko
Mir'at-ı Kalb
Günlük hayatta kullandığımız aynalar yalancıdır. Gerçeği eğrilmeden yansıtan yegâne ayna, ilâhi nuru yansıtan insan kalbidir...
Sayfa 18
Üstad Ve Mürid
Senden Güneş'e karşı minnettar olmaya bedel, âyineyi masdar telakki edip, Güneş'i unutup, ona minnettar olmak, divaneliktir. Evet âyine muhafaza edilmeli, çünki mazhardır. İşte mürşidin ruhu ve kalbi bir âyinedir. Cenab-ı Hak'tan gelen feyze ma'kes olur, müridine aksedilmesine de vesile olur. Vesilelikten fazla feyiz noktasında makam verilmemek lâzımdır. Hattâ bazı olur ki, masdar telakki edilen bir üstad, ne mazhardır, ne de masdardır. Belki müridinin safvet-i ihlasıyla ve kuvvet-i irtibatıyla ve ona hasr-ı nazar ile o mürid başka yolda aldığı füyuzatı, üstadının mir'at-ı ruhundan gelmiş görüyor.
Mesnevi-i Nuriye - 175
Niçin sık sık bakarsın böyle mir'at-i mücellâya
Meğer sen dahî kendi hüsnüne hayran mısın kâfir
(Nedim)
Anlasan, anlayabilseydin; güzel yüzünü aynalarda o bakışla seyreder, bir ayna karşısında nerkis gibi erir, yeşil ela gözle, uzun kirpikli bir çiçek olur, "O'nun" güzelliğine vurulup ebedîleşirdin.
Dünya nesin sen ?
"... Avucumdaki sararmış yaprak, "Hususan benim gibi nefs-i emmâreyi taşıyanlara şu dünya çok gaddardır, mekkârdır. Bir lezzet verse, bin elem takar, çektirir. Bir üzüm yedirse, yüz tokat vurur." cümlesini fısıldadı. Dünyanın adına da konuşuyor gibiydi. Sonra...
Sonra, zamanın Bilgesinin sesi yeniden yankılandı içimde. "Beni
