Bu Memleket Bizim
4 nala gelip uzak asyadan
Akdenize bir kısrak başı gibi uzanan
Bu memleket bizim
Bilekler kan içinde
Dişler kenetli
Ayaklar çıplak
Ve ipek bir halıya benzeyen toprak
Bu cehennem bu cennet bizim
Kapansın el kapıları
Bir daha açılmasın
Yok edin insanın insana kulluğunu
Bu davet bizim
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
Ve bir orman gibi kardeşçesine
Bu hasret bizim
NAZIM HİKMET
Haydi Abbas vakit tamam!
Karşısında Velinin oğlu garip Orhan Veli,
Yine tarifsiz kederler içinde besbelli.
İstanbulu dinliyor, gözleri kapalı. ..
Yanında birisi var; Nazım Hikmet olmalı.
Şiirler söylüyor memleket üstüne,
Sevda üstüne, _hasret üstüne ...
Sayfa 57 - PdfKitabı okudu
Şark
Üstünde çıplak
esirlerin
Aç geberdiği toprak
Şarklılardan başka herkesin
Orta malı olan memleket!
-Nazım Hikmet 1925
Memleket mi, daha uzak,
gençliğim mi, yıldızlar mı?
Yazarlar bir yeri anlatmakla kalmaz, daima yeniden yaratırlar.
"Vatan" Namık Kemal'in bölgesiyse, "ülke" Cemil Meriç'in, "topraklar" Orhan Kemal'in, "memleket" Nâzım Hikmet'in, "coğrafya" Tanpınar'ındır.
.
Sayfa 12 - MetisKitabı okudu
En sevdiğim memleket
yeryüzüdür.
Sıram gelince
yeryüzüyle örtün üzerimi.
Başkasının sırtından geçinmeyi seven ve bunu sermayeleştirenler için Nazım Hikmet bulunmaz bir mevzi, bir rezerv üretti hiç farkına varmadan. Asal bölünüşü devlet ile memleket kutupları iken bu gizi atlayıp sol-sağ, ilerici-gerici türü ithal tasniflerle kıyılan ülke insanı, bir de Nazım Hikmet odaklı kamplara kapatıldı . Türki ye'de sol kültür Nazım Hikmet' i bayraklaştırdı ve sanayileştirdi. Nazım Hikmet kevgirinde ayıkla(n)mak, solun geliştirdiği bir rozet mantığıdır. Bu yoııa bir yandan geniş halk kitleleriyle irtibatın kodu, şifresi görevini üstlenmiş bir Nazım hikmet romantizmi yaratıldı .Bu romantizmin sağladığı söylem manevraları. solculuğun taban sorununu çözebilecek koridorlar açtı
Karlı Kayın Ormanında
Karlı kayın ormanında
Yürüyorum geceleyin
Efkârlıyım, efkârlıyım,
Elini ver, nerde elin?
Memleket mi, yıldızlar mı,
Gençliğim mi daha uzak?
Nazım Hikmet Ran
Karlı kayın ormanında
Yürüyorum geceleyin
Efkârlıyım, efkârlıyım,
Elini ver, nerde elin?
Memleket mi, yıldızlar mı,
Gençliğim mi daha uzak?
Anlamak:
en büyük rahatlık.
Karşı konulmaz zoru sosyal zaruretlerin
ve kavga:
akıl,
yürek,
yumruk,
alabildiğine nefret,
kin,
alabildiğine merhamet,
sevgi,
insan insanı sömürmesin diye
ve daha âdil bir dünya
daha güzel bir memleket için...
Sayfa 1213Kitabı okuyor
Sevdalınız komünisttir,
on yıldan beri hapistir,
yatar Bursa kalesinde.
Hapis ammâ,zincirini kırmış yatar
en âlâ bir mertebeye ermiş yatar,
yatar Bursa kalesinde.
Memleket toprağındadır kökü,
Bedrettin gibi taşır yükü,
yatar Bursa kalesinde.
Yüreği delinip batmadan,
Şarkısı tükénip bitmeden,
cennetini kaybetmeden,
yatar Bursa kalesinde.
Piyer Loti
<Tevekkül!
Kısmet!
Kafes, han, kervan
şadırvan!
Gümüş tepsilerde rakseten sultan!
Mihrace, padişah,
bin bir yaşında bir şah.
Minarelerde sallanıyor sedef nalınlar,
Dörtnala gelip Uzak Asya'dan
Akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan
bu memleket bizim.
Hoş geldin, kadınım benim, hoş geldin Yorulmuşundur,
nasıl etsem de yıkasam ayacıklarını,
ne gül suyum, ne gümüş leğenim var. Susamışındır,
buzlu şerbetim yok ki, ikram edeyim Acıkmışındır,
sana beyaz keten örtülü sofralar kuramam
memleket gibi esir ve yoksuldur odam.
Hoş geldin, kadınım benim, hoş geldin! Ayağını bastın odama
kırk yıllık beton çayır çimen şimdi.
Güldün,
güller açıldı penceremin demirlerinde. Ağladın,
avuçlarıma döküldü inciler;
gönlüm gibi zengin
hürriyet gibi aydınlık oldu odam.
Hoş geldin kadınım benim, hoş geldin.
Sayfa 914Kitabı okuyor