Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.27
Kemal Tahir'in 1968 Türk Dil Kurumu ödülü'nü kazanan romanı. Entrika ve ihtiraslar. Bazı çevreler tez roman yakıştırması da yapmıştır. Cezaevinde yazılan bu ilk romanların müsveddelerini Nazım Hikmet okuduğunda Kemal Tahir’e övgü dolu mektuplar yazmış, ama bunlarda “fakir ve zengin köylü münasebetlerinin, derebeylik bakayası, sınıf ve tabaka çatışmalarının eksikliğini hissettiğini ifade etmiş, yeni pasajlar yazıp bu eksikliği gidermesini önermiş.
Bülent Ecevit, Ocak 1968 yılında Devlet Ana için özel bir sayı hazırlayan "Dost" dergisinde bir yazı yazmış ve bu romanı yere göğe sığdıramamıştı. Ecevit, "Devlet Ana, edebiyat tarihimizin de, tarih edebiyatımızın da önemli olaylarından biridir," diye yazmış o yazısında. Ayrıca eleştirmen, yazar Doğan Hızlan, 4 Ocak günlü "Hüriyet"te, Kemal Tahir'in (1910-1973) tartışmalı ve ünlü romanı Devlet Ana'nın filme çekilmesi için, Ecevit hükümetinin yönetmen Halit Refiğ'e öneride bulunduğunu yazıyor. Yazı şöyledir:
"Neresinden bakılırsa bakılsın, ilginç bir gelişme…
Bülent Ecevit, Osmanlı İmparatorluğu'nun kuruluşunun 700. Yılı dolayısıyla, yönetmen Halit Refiğ'i Ankara'ya çağırarak, "Kemal Tahir'in Devlet Ana'sını sizin filme çekmenizi öneriyorum, kabul eder misiniz?" demiş. Halit Refiğ de elbette, "Memnuniyetle…" biçiminde yanıtlamış.
Başbakan Ecevit'in Devlet Ana romanını çok sevdiği belirtiliyor. Romanın filme çekilmesini istemesinin nedeni de, devletin Osmanlı İmparatorluğu'nda yatan köklerini arama, geçmişiyle barışma düşüncesi… "
Bu bilgilerden sonra size düşen okumadıysanız alıp okumaktır. ))
Daha çok şiirleri ve çevirileriyle bildiğimiz Nazım Hikmet’in bu kitabı, ana karakterin nezdinde bize kendi hayatına dair ufak bilgiler veriyor.
42 günlük kuduz nöbet süresi ve Bolşevik devrimi çerçevesinde gelişen hayatının farklı dönemlerini bize kitap içinde sunan yazar, bunu bilinenin aksine sırasıyla değil olaydan olaya atlayarak karışık bir şekilde ele alıyor.. Satırları okurken, Rusya’da bir meydanda sarhoş dolaşırken birden İzmir’de kırık dökük bir kulübenin içinde oluyorsunuz, oradan da Batum’a kaçan bir teknenin içinde. Kitabı bitirdiğiniz zaman bu olayların hepsinin birbirini tamamladığı görmek, Nazım Hikmet’in edebiyatımızda neden bu kadar değer gördüğünü bizlere gösteriyor. Ek olarak kitabın diğer karakterleri ise yazarın hayatının bir döneminde mutlaka var olmuş, onda bir şeyler bırakmış kişiler. Aşkı ile Nazım'ı etkileyen Anuşka, yazara saklanmasında yardımcı olan İsmail, Rusya’daki Çinli oda arkadaşı si-ya-u...
Son olarak tabii ki de yazarın siyasal olaylar karşısındaki muhalif tutumunu unutmamak gerekiyor. Hepsini bir araya getirdiğinizde de ortaya “Yaşamak Güzel Şey be Kardeşim” gibi bir eser çıkıyor.
Bu arada kitabın ismi ise iki sevgilinin birbirlerine söylediği her cümlenin sonunda “kardeşim” demelerinden geliyor.
120 syf.
7/10 puan verdi
Abidin Dino...Açıkçası şu ana kadar benim için yalnızca Türk bir ressamdı.Şimdi Abidin Dino'ya biraz farklı bir bakış açısıyla bakıyorum.
Kitap ,hayatının bir kısmını anlatıyor.Ön sayfalarda kendi cümleleri varken diğer kısımda Yurt dışında yapılan bir söyleşinin kopyası alınmış.Aslında kendisi yazacakmış ama kısmet olmamış.
Sanatçı çocukluğunda gerçekten çok şaşalı bir hayat sürmüş.Öyle böyle bir şaşaa değil bu.Uzun yıllar yurt dışında yaşasa bile Adana'da saatlerce at koşturulacak kadar çok toprakları varmış.Ama ne yazık ki Dünya savaşı bir canavar gibi yemiş bitirmiş o serveti.
Sanatçının yaşadığı dönem ve çevre çok ilgimi çekti gerçekten.Picasso,Nazım Hikmet,Pablo Neruda...v.s.Çevresi bizim şu anda eserlerini okuduğumuz,müzelerde sergilediğimiz büyük bir kitlenin tanıdığı kişilerden oluşuyor.Söylediği hangi ismi araştırsam ünlü çıkıyor.Çok verimli yıllarmış.
Sonuç:Daha ayrıntılı ve daha uzun olmasını isterdim.Güzel.
Risk Alarak Yazıyorum
“Savaş ve Barış” klasik kitaplar denilince akla gelen ilk kitaplardan biri… Yıllar geçse bile listelerin en üstünde kendine yer bulabilen bir eser… Kitabı tatil günlerimde okumak için almıştım. Çünkü kitabı aldığınız gibi kolay okunmayacak bir eser olduğunu anlıyorsunuz. 900’er sayfadan iki cilt halinde toplam 1800 sayfalık bir kitap. 15 tatilin
Kitap akıcı ve güzel hikayelerden oluşuyor. Tüm hikayelerin ana teması ayakkabı. Ben okurken zevk aldım.
Sarı çizmeli Mehmet ağayı tanıdım.Yılmaz Güney, Nazım Hikmet, Aşık Veysel gibi değerli insanların bazı anılarına ortak oldum. Çerez tadında olan ve Sunay Akın'ın kendine has anlatımıyla renklenen bir kitap.
Bu kitap hiçbir “ödül”e katılmamıştır.
Kitabın girişinde yer alan, bu cümle yazarın bazı karın ağrılarını dile getiriyor. Leyla Erbil’in canı çok sıkılmış, son kertede bunları birilerine anlatmak istemiş ( bu arada sıkı bir dinleyicimdir!) yani biz okurlarına. Herhalde karşımıza geçip bir hikaye anlatır gibi ya da bir anı anlatır gibi anlatmasını
Bir yanda 1917 Rus devrimi öncesi yazılan bir kitap, diğer tarafta 2017'de yaşanan gerçekler.
İki farklı ülke ve yaşanan ortak insalık sorunları.
Anlatacaklarım için eserle ne alakası var demeyin. Kitabı okuduğunuz zaman parmak bastığım yarayı göreceksiniz. Yani ben öyle umut ediyorum.
Flaubert, hissederek yazmak için Emma'nın arseniğinden
"Üç şair,
Üçü de yaşamda değil.
Birini görmedim (Nazım Hikmet).
Biriyle fakülte yıllarında arkadaş oldum.
Biri, gece Ulus'a gelmiş, "Ben Ahmed Arif, kurban!" demişti."
Ben şiir kitapları okumadan önce şairlerin hayatlarını, hangi akımdan veya şiirlerini yazarken neyden etkilendiklerini araştırdıktan sonra şiirlerini okumaya
Sene 2009 2010 arası. Ben bir ergenken...
O zamanlar Wattpad falan yok. Herkes Facebook'ta kitap yazıyor. Ezgin Kılıç bey'in kitabı falan yok. Hayran edinme dönemleri. Kitap çıkartsam mı çıkartmasam mı gibi tepki ölçme sendromları yaşatıyor. Ben ve benim gibiler çılgınlar gibi destekliyoruz. Yeterki kitap basılsın 5er 10ar alacağız diye abartılı
