Bir gün yaşlı bir çifte sormuşlar:
“Tam altmış beş yıl... Bunca yıl nasıl ayrılmadan nasıl evli kaldınız?”
Yaşlı çift cevap vermiş:
“Bizim zamanımızda bir şeyler tamir edilirdi, çöpe atılmazdı.”
Peki, günümüzde böyle mi? Asla. Herkes birbirinin açığını arama, kusurunu bulma peşinde. Bu yüzden de birbirini sevmeyi unutan insanlar biliyorum. Herkesin ilişkisine ve hayatına aldığı kişiye baktığı açı resmen şu, “Amaan, olsa da olur, olmasa da.” Tam olarak bu. Ne varsa eskilerde var diye boşuna dememişler.
Sahi, ne varsa eskilerde var.
EŞEĞİ SULADIN MI ?
Yaşım dört ya da beş... Nenemle (dedemin annesi olur, mekanı cennet olsun) oynamıştık bu oyunu. Ne dedem, ne anneannem, ne annem, ne babam ne de başka biri... Nenemle oynamak kadar keyif vermedi hiçbiri. Ya ses tonunu ayarlayamadılar, ya burnumu sıkarken ayarını tutturamadılar ya da günlük işlerinin arasına sıkıştırmaya
Sahi, ne varsa eskilerde var.. :-)
Bir gün yaşlı bir çifte sormuşlar :
"Tam altmış beş yıl.. Bunca yıl ayrılmadan nasıl evli kaldınız?"
Yaşlı çift cevap vermiş :
"Bizim zamanımızda bir şeyler tamir edilirdi, çöpe atılmazdı.."
Ne varsa eskilerde var.. mı?
Otobüste yaşlı bir çift vardı tahminimce yaşları yetmiş civarında. Adam camdan bir yeri gösterdi, gülümsedi '"Hatırlıyor musun burayı?" dedi. Kadın, "Yok hatırlamıyorum ama gözlerin öyle parlıyor ki önemli bir yer olduğunu anladım." Dedi. Adam, evet çok önemli nasıl unutursun tarzında bi nazlanma sonrasında anlattı, evlenirken yüzüklerini aldıkları yermiş falan filan.
Etkilendiğim şuu, ya gözlerinden mânâ çıkarmak nedir siz çok mu tatlısınız. Üç beş gün içinde birbirimize hem aşık olup hem nefret edip hem de unutan insanlar oluyoruz ya, bugün onların o samimiyetini görmek, tatlılığını hissetmek beni çok mutlu etti.
Ne Varsa Eskilerde Var
Eskilerin bir türlü dilinden düşüremediği bir cümle vardır hani."Nerde o eski bayramlar".Her zaman abartıldığını düşünürdüm.Şu an yaşanan iğrenç olaylardan sonra anlıyorum ki aslında onların bayramlardan kasıtları gerçekten insan vasvındaki insanlardı.
Risâle-i Mahbûb
Üsküdar'a gittim bugün. Hava öylesine güzel, Üsküdar öylesine kalabalık. Kalabalığın uğultusu işitiliyor...Göğün payıma düşen kısmında şu ilginç satırları okudum:
Her uğultunun, her gürültünün kubbesini sükûtun sütunları ayakta tutar. Kulağı işitmez kılan her yüksek ses sükûtun üzerine devrilir.
İç sesime kulak
"Sahi, ne varsa eskilerde var."