Nefsi Emmare?
Nefsi Levvame?
Nefsi Mülhime?
Nefsi Mutmainne?
Nefsi Raziye?
:))) hadi hep birlikte öğrenelim. Bildikleriniz varsa paylaşırmısınız.:)))
ACABA HAPISTE MIYIZ, CENNETTE MI??
ـ4ـ وعنه رَضِىَ اللّهُ عَنْهُ قال: ]قال رسولُ اللّهِ # الدُّنْيَا سِجْنُ المُؤْمِنِ، وَجَنَّةُ الكَافِرِ[. أخرجهُ مسلم والترمذي .
4. (1968)-
Yine Ebû Hüreyre (radıyallâhu anh) anlatıyor: "Resûlullah(aleyhissalâtü vesselâm) buyurdular ki: "Dünya, mü'mine hapishâne, kâfire cennettir." [Müslim, Zühd 1, (2956); Tirmizî, Zühd 16,
Bu nefsi emmare yedi sıfattır
Kovdur gıybettir hırstır hasettir
Sayfa 163Kitabı okuyor
Nefsi emmare ile girilecek ilk cihad..
"BİRİNCİ HATVEDE:
" فَلاَ تُزَكُّوۤا اَنْفُسَكُمْ (Nefislerinizi temize çıkarmayın)âyeti işaret ettiği gibi, tezkiye-i nefis etmemek. Zira, insan, cibilliyeti ve fıtratı hasebiyle nefsini sever. Belki, evvelâ ve bizzat yalnız zâtını sever; başka her şeyi nefsine feda eder. Mâbuda lâyık bir tarzda nefsini metheder; mâbuda lâyık bir
Aşk -Nefsi Emmare- Hikmet
Adı 'Aşk' olan bu pehlivan bize yaklaştıkça nur perisinin elindeki küre parlaklık kazanmakta ve nur karanlığı gidermekteydi.Meydanın ortasına geldiği zaman küre tamamen aydınlanmış ve alem karanlıktan kurtulmuş idi.Meydanda file binmiş süvari 'Nefs-i Emmare' ile onun esiri ben bulunuyorduk.Aşk, ejderhasını bize doğru yöneltti.Çok zarif fakat laubali bir tavırla :
-Emmare! Bana da karşı duracak mısın, dedi.
Emmare eğilerek filden yere indi. Aşk'ın önünde diz çöktü.:
-Sen herkesin olduğu gibi,benim de efendim,velinimetimsin. Aczimi ilan ederek,işte sana secde ediyorum dedi.
Aşk beni serbest bıraktı. Gülerek:
-Haydi koca abdal Hikmet, git. Rahatına bak, dedi.
Sayfa 44 - Antik Şark Klasikleri Lacivert YayıncılıkKitabı okudu
Hala devam eden lakirdilarin ürettiği tipleri çoğu zuppe ve kiliksiz. Baykuş sesli. Saçlar orman. Kadın mi erkek mi meçhul. Ne hâyâ ne edep! Mukaddesâta duyarsız, hatta düşman. Edebiyatı sokak. Şiiri lak lak ve: Nefsi emmare hizasında henüz duyguları...
14 Şubat 1314
"Babannem bana derdi ki cehennemde vücut yanmaz, nefsi emare yanar. Ben ona sual ederdim: Nefsi emmare nedır? Başını sallayıp sana bunu vakt-i aharda anlatmm, henüz yaşın küçüktür der idi. Fakat ben anlar gibi olur idim. Sonraları daha fazla anladığımdan beni bu sabah evde yalnız bulunca ilk defa öpmek isteyen Ferruh’dan uzaklaştım. Fakat ergeç... Yok, yok, ifade-i hissiyattan âcizim.”
Sayfa 255Kitabı okudu