Akşam olunca bu zavallı genç dünden biraz daha neş'esiz, hayattan bir parça daha bedbin olarak yatağa yatar. Müreffeh bir hayat sürmek ve. mes'ut olmak ister. Fakat bilmez ki her iş az, çok yorucu bir ceht sarfını müstelzemdir. Hiç bir sevinç zahmetsiz elde edilmez. Her saadet bir enerjiyi istilzam eder.
Sayfa 9Kitabı okudu
NEŞ'ESİZ
Ben ağlıyorum, gülen hayatın
Bir gölgesidir yüzümde gümrâh(yolunu şaşırmış).
"Ben ağlıyorum fakat yüzümde yolunu şaşırmış hayat gölgesi gülüşü var. "
Sayfa 467 - Akçağ YayınlarıKitabı okudu
Tenhâ sokakta kaldım oruçsuz ve neş'esiz.
Yurdun bu iftarından uzak kalmanın gamı
Hadsiz yaşattı rûhuma bir gurbet akşamı.
Bir tek düşünce oldu tesellî bu derdime;
Az çok ferahladım ve dedim kendi kendime:
"Onlardan ayrılış bana her an üzüntüdür;
Madem ki böyle duygularım kaldı, çok şükür."
Yahya Kemal BEYATLI
Moda hep var demekki :)
Şâir Hüsnî'nin (v.1894) bir gazeli;
Şîvesiz yâr ile ülfetde letâfet göremem
Neş'esiz bezm-i mahabbetde halâvet göremem
Sûretâ yâr görünen ma'nîde ağyârdır hep
Her görüşdüğüm ehibbâda sadâkat göremem
Modaya mâ'il olan kimse sayılmaz âkil
Dâ'imâ şık gezen âdemde fetânet göremem
Fatih önce bize bir şehir hediye etti; ona bir medeniyetle kültürün tohumunu attı. Sonra bu şehri Anadolu'nun beyni haline koydu. XX. asırda biz bu şehri, pek çok Afrika ve Avustralya şehirlerinde bile rastlanmayan zevksizlik, duygusuzluk abidesi haline getirdik. Bugün şehirciliğin katledildiği şehir İstanbul'dur. Bu öksüz beldenin şekilsiz, manasız, neş'esiz yollarında dolaşan san'at iradesi varsa eminim ki şöyle hıçkırır:
Utandım ağlayarak, ağladım utanmayarak!...
Sayfa 39Kitabı okudu
Geceleyin kar yağdı ve sabahleyin Çukurca, bahçeler, şose eski sessizliğine büründü. Hele Çukurca!.. Çukurca'nın sessizliği duygulu ve ezici bir sessizlikti. Kış uzadıkça sakin uyuyan ölülerin, köyünden, toprağından alınıp sürülmüş, şimdi kimbilir nerelerde yalpa vuran insanların, eski savaşlarda şehit düşmüş gençlerin ruhları akşam karanlığıyla birlikte evlere sokuluyor, insanların yüreklerine dalıyor, basık, neş'esiz evlerde söylenen türkülerle dile geliyordu.
Sayfa 192 - Ötüken Yayıncılık
