Her bahar temizlediğin gardırobun kadar sade olmalıydı hayatın.
İnsan insana yük oluyor.
Hayatın en büyük ironisi bu işte:
Kalabalık rehberde dost aramak..
Sevebilir misiniz?
Karşılıksız, beklentisiz, hesapsız,
çıkarsız, özgür bırakarak..
Sırf bir başkasının iyiliğini, mutluluğunu isteyerek...
Sayfa 143
Hani,
çok güçlü bir akıntıya karşı yüzmeye çalışırken birden vazgeçip kendini akıntıya bırakırsın ya,
öyle bir şeydi işte..
Okur Takip Önerileri
Bir genç gördüm.
Ayakta duracak kadar yiyen.
Ayakta duracak kadar uyuyan.
Ümmetin evlatlarını kurtaracak kadar çok çalışan..
Kolay elde edilmiş bir saadet mi, yoksa insanı yücelten ıstırap mı daha iyidir? Evet, hangisi daha iyi?
Sayfa 137
Ben yine onu bildim.
Bakamadım ama kalbim varlığından haberdardı.
Sanırım ben onu sevmeyi sevdim. Her defasında adını duyduğumda heyecanlanmayı sevdim.
Ben bir hayali sevdim.
Ama o bir başkasını sevmiş.
Alışmıştım hayallerimin olmamayışına...
Bir gün kitaplarımızı değişelim senle,
Sen benim nerelerin altını çizdiğime bakarsın ben senin nerelerde not aldığına...
Sayfa 91
Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana Yarabbi taşınacak suyu göster, kırılacak odunu kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde bileyim hangi suyun sakasıyım Ya Rabbelalemin tütmesi gereken ocak nerde?
Hakk'ın hakimiyeti için çalışmamakla, bâtılın hâkimiyeti için çalışmak arasında fark yoktur..
Anladım ki, insanlar kendilerini düşünerek yaşıyor gibi görünse de, hakikatte onları yaşatan tek şey sevgidir..
İnsan yalnız olunca neler neler düşünür.. gerçekleşmemiş hayallerini, uçup giden yıllarını, ilk aşk maceralarını... O pek gerilerde kalan yılları, erişilemeyen ve erişilemeyecek olan bir isteği hatırlamak, düşünmek de hoş bir şeydi...
Sana ait olanı bu kadar önemli yapan, onun için harcadığın zamandır...
