gecenin lacivert alnına kara çalarak
uzak bir mezarlığa giden trenlerdedir odam.
İmgelendiniz
Sonrası bir azınlık düşü odam,
Bir umuda, bir devinime gebe.
Her kar tanesi, botsuz çocukların erken doğumu...
Hantal bir irtifa kaybı, pasif bir direniş; süzülmelere şahit olduk -ki bu iniş-
Göğün besili balkonlarından gelmek de güzel, gelip düşmek de bir kayboluşun rahmine.
M.Y.
Bazıları yaşadıkları yeri eşyalarla doldurur, hayatlarının sonuna doğru da bu evlerini müzeye dönüştürürler. Ben ise, müzeye dönüştürülmüş bir evi yatağım, odam ve varlığımla şimdi tekrar eve dönüştürmeye çalışıyordum. İnsanın geceleri, derin, duygusal ilişkilerle ve hatıralarla bağlı olduğu eşyalarla aynı mekanda uyumasından güzel ne olabilir!
Sayfa 476 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
üst katta bir odam var ve uçucu,
dürtücü, çılgın dorukta tek başıma oturuyorum,
tembelim bu acı tarlalarında, ve dostlarım,
duvarlar, bu bir kerelik kumarı kucaklıyor-
kalbim kahkahayla gülemiyor ama bazen
gülümsüyor sarı elektrik ışığında; bu odada
bir kez daha
yalnız
oturarak
buraya kadar gelmiş
olmak.
Sayfa 166Kitabı okudu
Eşiksiz evim, penceresiz odam
Sevdiğim ne varsa bir bir geliyor ardından
Ölüm beni sana hazırlıyor.
Sayfa 72Kitabı okudu
"Sevgili ölüm
Damarlarımı genleştiriyor yalnızlık
Çağırıyor beni toprak kokusu
Odam dağınık
İğrenç bir sabah
Ağzımda hâlâ alkolün buğusu
Sevgili ölüm "
Acaba odam bir tabut değil miydi? Yatağım bir mezardan daha sert ve karanlık değil miydi? Sürekli yattığım yatak beni uyumaya davet ediyordu. Birçok kez bir tabutta yattığımı düşünmüştüm. Geceleri odamın küçüldüğünü ve beni sıkıştırdığını düşünürdüm. Acaba mezarda da aynı şeyleri hissetmeyecek miydim? Acaba kimsenin, ölümden sonra hissedilen şeylerden haberi var mıydı?
Sayfa 80
✎Sevmediğim, daha doğrusu anlamadığım bir dünyadan kaçmanın yolunu bulmuştum. Çatı katında bir odam, kitaplarım vardı. Param azdı, ama canım nasıl isterse öyle yaşıyordum. Özgürdüm sizin anlayacağınız.♡.
Sayfa 207Kitabı okudu
Bir coşku hükmediyor,
Neyin nesi!
Odam karanlık,
Hayallerim güneş gibi.