Nereden bileceksin, şehrin sokaklarında
Kaybolan ışıkların gözlerim olduğunu
Her seher yüreğimde açan karanfillerin
Her akşam ellerimde sararıp solduğunu
Nereden bileceksin
Her şairin bir gül ile Bahtiyar olduğunu,
Bir sana bir göklere baktığım gün hatırla,
Gönlümün kahrın ile ihtiyar olduğunu,
Sigaramı sessizce yaktığım gün hatırla.
Sevgili Bayan Milena,
Size Prag'dan, sonra Meran'dan da yazmıştım. Cevap yazmadınız. Gönderdiğim o notlara karşılık beklemem gereksiz, biliyorum. Yazmadığınıza bakılırsa iyi hâlde olmalısınız; bizler çoğunlukla iyi olduğumuz zaman susarız, böyle ise sevinmem gerekir.
Tiyatro bitti. Beklemeye lüzum görmüyorum!” +Neden hiç mutlu değilsin Zeze ?
-Neden mutlu olmalıyım ?
+Çünkü dünyaya bir kere geliyoruz .
- İyiki bir defa geliyoruz Portuga .
+Neden ?
- İkinci bir hayatı kaldıramazdım .
İstesemde gelemem sana.Senin bana gelemediğin gibi,biz birbirimize benziyoruz. Gözyaşlarımız aynı, gözlerimiz aynı,kaderimiz aynı, aynı yağmurun altında sırılsıklam islanmamızın bir önemi yok aslında. Hayatımız aynı ama biz farklı dünyalara aitmişiz..
Bizi esir ettiler
bizi hapse attılar
beni duvarların içinde
seni duvarların dışında
Ufak iş bizimkisi
Asıl en kötüsü bilerek, bilmeyerek
hapisaneyi insanın kendi içinde taşıması
-Nazım Hikmet