Yazar önsöz kısmında sadece kendi fikirlerini belirtmekle kalmamış bilgi düzeyinde oldukça yanlış bilgiler vermiştir.
Sözgelimi yazar sayfa 17’de Nietzsche’nin bunalıma girme nedenini yaşamın anlamını yitirmesi olarak belirtmektedir Ve yine sayfa 20’de Nietzsche’nin fikirlerinin nefrete ulaştığını ve hatta çok yaygın yerleşik söylem olan Nazilerin uygulamalarına zemin hazırladığına göndermede bulunmakta.
Yazar; etik felsefesinin başlangıcını Spinoza’ya dayandırmakta, Batı felsefesinde felsefenin epistemoloji ve varlık felsefesinden (arkhe) öteye gitmediğini diyecek kadar ileri gitmiş. Sokrates ne derdi buna acaba? Magna Moralia yazarı Aristo? Geçelim.
Yazar bölüm 1’de Endülüs’te bilim ve felsefeye kuşkuyla bakılmadığını, oldukça hoşgörülü bir ortam olduğunu söylüyor söylemesine de, Spinoza gibi nerdeyse afaroz edilip sürgüne yollanan İbn-i Rüşd beliriyor birden karşımda. Beni hatırlat, beni hatırlat!
Van den Eden’in kızıyla Spinoza’yı yaşıt olarak görmesi(ki Spinoza 20 yaşlarındayken, kız 13 yaşlarındadır), Sefarad Yahudilerinde hoşgörülü ve tartışmaya açık bir ortamın olduğunu dillendirmesi, kitabın son bölümlerinde Marx, Freud ve Einstein’ı inançlı( semavi dinlere inanmasalar da inançlı,deist )gibi gösterme ve gerçek tam aksine olmasına rağmen ikna çabası vs’dan oluşan bir sürü hata.
Zaman kaybı diyelim. Okumak isteyen okura tavsiye edilmez.
William Wordsworth’ün