Ölüm sana hiç yakışmadı..
Hayat ya hayat ne kadar zor olabilirki?.
Seversin sevilirsin bundan ibaret değil mi hayat?.
Değil!.
Hayat; birini seversin onu senden alır onu sana bırakmaz sana bıraktığı şey hasret, sana bıraktığı şey özlem, sana bıraktığı şey acı, hüzün,dert, yalnızlık, keder, sana bıraktığı tek şey onsuzluk...
ONSUZLUK.!?
Alır onu senden götürür kendiyle oysa sen o hayatı yaşarsın ama hayat senden almıştır onu, saklar senden, gizler..
Hayat seni onunla sınar bırakmaz onu.
Hani derler ya hayat adil mi diye değil hayat adil değil sen onu yaşamak isterken hayat onu yaşamanak için çabalar hayat hiçde adil değil
HAYAT ADİL DEĞİL
Özledim seni EMİR ALİM ÇOK ÖZLEDİM HAYAT ALDI SENİ BENDEN GERİ VERMEMEK ÜZERE ALDI..
Ölüm sana hiç yakışmadı...
Hayatımdaki onsuzluk ebediyen sürecek.
Sayfa 186Kitabı okudu
... onsuzluk, sizin de, en azından bir parça ölümünüzdür.
Sayfa 12 - Ne Kitaplı Ne KitapsızKitabı okudu
Kırılan bir kalbin eskisi kadar atmadığını babamdan filan değil kendimden öğrendim. Ne zaman çarpıntım başlasa mutluyum derdim hep kendi kendime.Eskiler hatırlanınca acılar yeni oluyor galiba. Neyse....Pek beceremeyenlerdenim yaşamayı. Ama öyle pes edenlerden değil. Bir şeyler olsun diye çok şey yaptım, hiçbir şey olmadı. Aslında çok şey oldum.
Onunlayken her şey tozpembe olmuyordu, abartılı bir mutluluk söz konusu değildi ama onsuzluk korkunçtu.
Onsuzluk nasıl bir şey diye sorsalar vereceğim tek cevap
"Gözlerimi açtığımda bile karanlıktayım" olurdu.
Hayatındaki tüm alanları doldurmak istiyordu ta ki ona hiç yer kalmayıncaya kadar. İnsanlar ne bilirdi onsuzluk ile alansızlık arasındaki bağı.
Bir eşi olmalı insanın
İnsanın eşi olmalı, bakarken yüreğinin kabardığı, gözlerinden gözlerine yüreğinin aktığı...aşık olduğu bir eşi olmalı!
Sabah gözlerini açtığında, yanında olduğunu görüp, şükürler etmeli Yaradana. Koklamalı saçlarını. Uyuyan eşine şefkatle bakıp, usulca dokunmalı yüzüne, varlığını hissedebilmek için. Parmakları titremeli, incitirim korkusuyla.
''...bilirsiniz ki onsuzluk, sizin de, en azından bir parça ölümünüzdür. Düpedüz. Evet, ölenlerin ardından yaşandığını, ölenle ölünmediğini herkes bir gün öğrenir. Ama eksilerek, azalarak, sakatlanarak, bir yeri koparak yaşandığını...''
Sayfa 12 - Ne Kitaplı Ne Kitapsız
Sevgi
Bir vazgeçiş öyküsü benimkisi
Ayrılık filmi...
İnsandan ayrılma olsa
Kilişe olandan değil.
Kalpten ayrılmayı öğreten, hisseden bir film benimkisi...
Öyle ki izlenmez bir film
Öyle ki okunmaz bir öykü.
Hissedersin belki,
“Frey, hizmetkârına sevinçten yoksun baktı. ‘Hayatımdaki onsuzluk ebediyen sürecek,’ dedi. ‘Bir gece çok uzun. İki gece daha da uzun. Üç gece ile nasıl başa çıkabilirim? Dört gün bir aydan farksız gözümde ve sen benim dokuz gün beklememi mi bekliyorsun?’ “
Sayfa 186Kitabı okudu
