Osman Balcıgil'in Celile ve Yeşil Mürekkep kitaplarından sonra hakkında hiçbir şey bilmediğim ama okuduktan sonra hayran kaldığım kadın.
Gerçek adı Hatice Saadet Derviş.Ailesinin peşi erkek olsun diye Suat ismini koymak istemesine rağmen imamın erkek ismi katiyen koydurmam dediği ama ısrarla hayatı boyunca kullandığı ,1918 de ilk şiiri Hezeyan'ı Alemdar da izinsiz bir şekilde gazetede yayınlatan Nazım Hikmet'in
“Ağlasa da gizliyor gözlerinin yaşını;
Bir kere eğemedim bu kadının başını”
mısralarını yazdıracak kadar güçlü bir kadın ilk romanını 7 yaşında Çamlıca Perileri adı altında yazan,ilk Gotik eser olarak bilinen Kara Kitap adlı eseri 1921 yazar ,ağzı gümüş kaşıkla doğup babasının ağzındaki kanseri sebebiyle tedavi için yurt dışında servetlerini yitirip,en büyük dayanağı ablası Hamiyet olan,4 defa evlenen ilk eşinin altın madalyalı Seyfi Cenap Berksoy adında güreşçi son eşinin ATATÜRK'ün teyzesinin oğlu olan Reşat Fuat Baraner'le evlenen hayatı mücadele içinde geçen Suat Derviş 1973 yılında en yakın arkadaşı olarak yıllarca yanında olan ablası Hamiyet'ten 2 yıl sonra vefat eder.
İşte Osman Balcıgil bu değeri anlaşılmayan unutulup giden tutkulu, güçlü, çekici ve akıllı kadını en sevdiği ata yadigarı ipek Sabahlık ile anlatıyor.Eline sağlık
