Tanrı bütün ordularının Âdem Peygamberin önünde huşuyla eğilmelerini emretti, çünkü Âdem’in aklı vardı ve her şeyi bilir ve sözünü esirgemezdi, gerçi onlar geldiler ama bir kısmı sinsi sinsi gülümsüyor, bir kısmı da kaşlarını çatarak bu emre uygun olarak söylenileni yerine getirdiler ama Samael bunu yerine getirmedi. Çünkü o, öfkeli bir şekilde, açıkça Tanrının muhteşem nurundan yaratılmış meleklerin toprak ve tozdan yapılmış kişinin önünde diz çökmesinin anlamsız bir şey olduğunu açıklamıştı ve hemen bu vesileyle makamından düşürülmüştü, Eliezer’in bu konuyu tasvir ederken dediği gibi, sanki bir yıldız düşüşü gibi görüyordu uzaktan. Ama bu olay diğer melekleri öylesine etkilemiş olmalı ki, hepsi insanla ilgili her konuda son derece dikkatli davranıyorlardı...
Sayfa 51 - Hece Yayınları.