Hep böyle gülebilirdik Selim. Hayat bir oyun değil miydi bizim için?
Sayfa 314Kitabı okuyor
Samuel Beckett... Yirminci yüzyılın yetiştirdiği en çarpıcı aydın kişiliklerden... Film yıldızı olabilecek düzeyde yakışıklı olması yanında, ünlü Trinity College'in parlak öğrencilerinden, başarılı bir sporcu, yaman bir satranç oyuncusu, kendini dört ayrı dilde ifade edebilen bir anlatım ustası. Hiç bir ödülün peşinde değilken, 1969 Nobel Edebiyat Ödülü'nün sahibi olmuş, ödülü almaya gitmemiş...
Samuel Beckett Yüz Yaşında/Ayşegül YükselKitabı okudu
HAMM Bomboş anlar, her zaman boş, hesabı oluşturan onlar ama. Zaman yoktu, zaman bitti, hesap kesildi, öykü sona erdi!
Sayfa 73Kitabı okudu
HAMM Kaybedilmiş eski oyun sonu, oyna da kaybet ve kaybetmeye son ver.
CLOV Kimi zaman... kendi kendime diyorum ki, Clov, seni cezalandırmaktan bıkmaları için... bir gün... acı çekmeyi bundan daha iyi öğrenmelisin. Kimi zaman... kendi kendime diyorum ki, Clov, gitmene izin vermelerini istiyorsan... bir gün... bundan daha iyi olmalısın burada. Ama yeni alışkanlıklar edinebilmek için kendimi fazla yaşlı, fazla uzak hissediyorum. Demek ki, bu hiç bitmeyecek, demek ki hiç gidemeyeceğim. Sonra bir gün, ansızın, bitiyor, değişiyor, anlamıyorum, ölüyor mu, yoksa ben mi, onu da anlamıyorum. Geride kalan sözcüklere soruyorum — uyumak, uyanmak, gece, sabah. Bir şey söyleyemiyorlar. Hücrenin kapısını açıp, gidiyorum. Kendi kendime, dünya sönmüş diyorum, onu hiç yanar görmediğim halde. Kendiliğinden oluyor. Düştüğüm zaman mutluluktan ağlayacağım.
CLOV Bana dediler ki, Sevgi bu işte, evet, evet, inan bana, görüyorsun işte ne kadar... Bana dediler ki, Evet, dostluk bu işte, evet, evet, emin ol, uzakta aramaya gerek yok. Bana dediler ki, İşte orada, dur orada, kaldır başını ve o güzelliği gör. O düzeni! Bana dediler ki, Sen hayvan değilsin, bütün bunları düşün ve gör bak her şey nasıl açık seçik olacak. Ve yalın! Bana dediler ki, Bak, bütün bu ölümcül yaralılara ne kadar iyi bakıyorlar.
CLOV:
Güzel kuş kaç kafesten,
Uçup git sevgiliye,
Koynuna konup hemen,
Söyle halim bombok diye.
CLOV Seni terk ediyorum
HAMM Gitmeden önce, bir şey söyle. CLOV Söyleyecek bir şey yok.
HAMM Birkaç sözcük... üstüne düşünebileceğim... yüreğimde kalacak birkaç sözcük...
CLOV Yüreğin!
HAMM Evet! Bütün ötekilerle birlikte, sonunda, gölgeler, mırıltılar, bütün dertlerle, bitirmek için...
CLOV Bana mı söylüyorsun bunu?
HAMM (Öfkeyle) Kendi kendime konuşuyorum, salak! Aparte denir buna. İlk defa mı duyuyorsun? Son tiradıma hazırlanıyorum.
CLOV (Yalvararak) Oyunu bırakalım artık! HAMM Asla! Beni tabutuma koy.
CLOV Tabut yok artık.
HAMM Bitsin o zaman!
Raskolnikov’un gölgesi var
HAMM Bana vurdu.
CLOV Kudurtuyorsun beni, kudurdum ben!
HAMM Vuracaksan, baltayla vur!
HAMM Orada hiç bulunmadım. Her şey benim dışımda olup bitti. Neler oldu hiç bilmiyorum.
Shsggs
CLOV Kimi zaman kafam yerinde mi acaba diye merak ediyorum. Sonra geçiyor, yeniden akıllanıyorum.
HAMM Hayrola! Ne gittin, ne de öldün ha?
CLOV Sadece düşüncede.
HAMM Hangisi? Gittin mi, öldün mü?
CLOV Her ikisi de.
HAMM Benden uzakta ölüsün.
HAMM Birer birer biriken anlar, ve tüm yaşam boyunca o anların bir yaşam oluşturmasını beklemek.