"Şimdi depresif yağmurlar mevsimindeyiz. Mukaddes yalanlara inanmaktan yorgun ruhumuz belki de bu hayatta neyi çok istediysek, geri çevrildiği içindir bütün kırgınlığımız..."
Bu hayatta sizin açıklamalarınızı en çok hak eden insan sizsiniz.Üzgün müsünüz, kırgın mısınız ya da yorgun? Acı içinde misiniz?Korkuyor musunuz? Bunları kendinizden saklamayın."Hayır ya ben iyiyim!" demeyin.Oturun bir köşeye.Işıklarınızı kapatın.Önce kendi sessizliğinizi dinleyin,o sessizlikte tüm acılarınızı, korkularınızı ve
“Yoktun, olamazdın. Bu sözleri çok önce, henüz bedenimiz bu kadar yorgun düşmemiş, henüz ruhumuz bu kadar örselenmemiş, henüz gönlümüz umutlarla doluyken söylemiştin...”
Çok saçma şeyler,çok önemsiz şeyler de düşünüyorum.Kafam hiç durmadan çalışıyor.Onemli,önemsiz:ben sıraya koymaya fırsat bulamadan büyük bir hızla geçiyorlar.Geriye yalnız yorgunluk kalıyor..