Sözcüklerin içinde kuşlar vardır öter.
*Konuşuyordum, konuşuyordum, konuşuyordum,
Yanıbaşınızda; ot bürümüş güneş burçların
Eski diliyle.
Sustum, sessizliğimle uyandınız!
Sabahattin Kudret Aksal
Bir inceleme vasıtasıyla tanıştım bu yazarımızla.. Kendisi şiir, tiyatro eserleri , öyküler olmak üzere çeşitli dallarda eser vermiş yazarımızdır.
İncelemede
“Ben bir acayip oldum. Gözüm kimseyi görmüyor, kimsenin kapımı çalmasını istemiyorum.”
Diyor kitabında 
Sait Faik Abasıyanık
Lüzumsuz Adam 14 tane Sait Faik Abasıyanık öyküsü ve Sait Faik'in Ardından / Sabahattin Kudret Aksal’ın yazısından oluşmaktadır.
Kitapta farklı insanların yaşamlarını okumaktayız ve bu yaşamların öykülerinin içinde olan acılar, hüzünler ve birçok duygu günümü yaşamlarında da görülmektedir. Eser bu yönüyle bizlere ders vermekte.
Çok severek okudum. Herkese naçizane tavsiye ederim. Şimdiden keyifli okumalar dilerim.
Arka Kapaktan Alıntı:
"[Sait Faik'e] geceleri sinemalarda rastlardım. Tanışmazdık. Sinemanın ön sıralarına oturur, koltuğuna iyice gömülürdü. Koyu yeşil bir pardösüsü, çok dar kenarlı, kafasının biraz üstünde kalan kahverengi bir şapkası vardı. Sinema dönüşü dalgın, Beyoğlu'nun gece yarısı kalabalığına dalar, çeker giderdi. Sinemada bulunanlar arasında bu gedikli birinci mevki müşterisinin yazısını okuyan var mıdır acaba, diye çok düşünmüşümdür. Kuşkusuz, yoktu.
Sait Faik, edebiyattan hoşlanacak bir okur topluluğunu hazır bulan talihli yazarlardan değildi. Okurunu yetiştiren, eğiten, okuruyla birlikte oluşan bir yazardı. Gerçek talihinin de bu olduğu söylenemez miydi?"
Sabahattin Kudret Aksal (Doğu ve Batı Dergisi, Haziran 1954, Yeni Seri: 5/4)
