Türk Budun, Ökün!
Şimdi herkes akl-ı evvel oldu. 5, 10 tekerlemenin tekrarlanmasıyla dünyayı bir çırpıda düzelti veriyorlar. Millet hainliğine kadar varan her şeyi söyleyip de yine "özgürlük yok" diye bağıran siyaset palyançolarına çocuk aldatır gibi yalanlar söyleyerek olmayacak vaatlerde bulunanlara, baktıkça kıyametin kopmakta olduğuna inanmak
Sayfa 221 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Atsız'ın Dostları ve Ziyaretçileri: Türk milliyetçiliğinin "uyutulma dönemi"nde Atsız'ın da faaliyetleri sınırlıdır. Günleri, yollarda ve Süleymaniye Kütüphanesi'nde geçmektedir. Tanıdıkların, kendisini merak eden Türkçülerin ziyaretlerinin de ardı arkası kesilmemektedir. Ya bilhassa öğle tatillerinde kütüphanede, ya da
"...beni sevmiyorsun, hiç kimseyi sevmiyorsun. Doğru değil mi?"
"Olabilir," diye cevapladı Siddhartha yorgun. "Ben de senin gibiyim. Sen de sevmiyorsun, yoksa bir sanat olarak sevgiyle nasıl uğraşabilirsin? Bizim gibiler belki sevemez. Çocuk insanlar yapabilir bunu; bu, onların gizidir."
Sayfa 78Kitabı okudu
"Felsefe, dünyayı görmeyi yeniden öğrenmektir"(M. Ponty)
“… benim için varoluşçuluk her şeyden önce Gabriel Marcel demekti; çünkü o, Hıristiyan bir varoluşçuydu. Ondan öğrendigim çok fazla şey oldu, onu dinlerken değil ama kitaplarını okurken. İlk olarak olmak (etre) ve sahip olmak arasındaki çok verimli ayrımı öğrendim. Olmak kişi ile ilişkilenirken, sahip olmak kişi olmayan, fakat kişinin içinde kendini kaybetme riski taşıdığı her şeyle ilişkilenir. Gizem ve problem arasındaki ayrımı da çok ilginçtir. Problem; cevap verilebilecek ve kesin şekilde çözülebilecek bir soru iken, gizem, Gabriel Marcel'in dediği gibi, kendi verilerinin sınırını aşar ve bizi de kendi içine alır. Örneğin bedenin bir gizemi vardır; çünkü biz kendi bedenimiziz. Sonra, tabii ki Sartre vardı. Onun Varlık ve Hiçlik' ini ve Bulantı’sını okudum, özellikle Bulantı, içinde nesnesi varoluş olan bir deneyim ve hatta bir çeşit ekstaz barındırdığı için ilginçti. Ama bu bulantının Sartre’ın psikolojisine özgü bir his olduğunu düşündüm hep. Varoluş karşısında bulantıdan değil, hayret duygusundan da bahsedilebilirdi pekâlâ. Hepsinden öte,Collège de France’da dinlediğim biri vardı: Marleau-Ponty, fakat onu da yeterince dinleyemedim. Marleau-Ponty, felsefesinin algı üzerine yoğunlaşması ölçüsünde Bergson'un bir bakıma mirasçısı sayılırdı, "felsefe, dünyayı görmeyi yeniden öğrenmektir" gibi formüller kullanıyordu ve modern sanat üzerine ilginç bir düşünce geliştirmişti; işte bütün bunlar beni oldukça etkiledi.”
Sayfa 154Kitabı okudu
Faik Baysal
Muharrem Dayanç:
"Türk edebiyatında en çok ilgimi çeken bahislerden biri “yazarlar ve anneleri”dir. Konu bu kadar genel değil elbette bahsi biraz daha daraltarak söylemek gerekirse “küçük (hatta çocuk) yaşta annesini kaybeden yazarlar”dır. Başlangıçta Tevfik Fikret (12), Ahmet Hâşim (7), Yahya Kemal (13), Ahmet Hamdi Tanpınar (14), Ziya Osman Saba
Yani sanatın sadece bir dil değil, çok daha büyük bir şey olduğunu görüyorsunuz.
Nesnel sanat en azından nesnel bilincin parıltısını gerektirir; bu parlamaları doğru bir şekilde anlamak ve uygun şekilde kullanmak için büyük bir iç birlik ve kendini kontrol etmek gerekir.
Sayfa 427Kitabı okuyor
varoluşun sanatı
youtu.be/ZhGbDxS--rY?si=...
"mutlağın, tek bir anlamın, aşkınlığın yitimi: bir boşunalık, anlamsızlık denizinde savrulmaya başladık. niçe sanatın bu anlamsızlık denizinde savrulmamızı engelleyebilecek tek gemi olduğundan söz eder. sanat aracılığıyla kişi hem kendi varoluşunu olumlar: 'evet burda hiçbir anlam yok, bu
Bir insana tavsiyeler
1. Utanç bir prangadır. Kendini azat et.
2. Yeteneklerin hakkında endişelenme. Sevme yeteneğin var. Bu yeter.
3. Diğer insanlara karşı nazik ol. Evrensel boyutta onlar sensin.
4. İnsanlığı teknoloji kurtarmayacak. İnsanlar kurtaracak.
5. Gül. Sana yakışıyor.
6. Meraklı ol. Her şeyi sorgula. Şimdinin gerçeği gelecekte bir hikaye olacak sadece.
7.
Sayfa 261Kitabı okudu
Leon Trotski (1879-1940) Edebiyat ve Devrim’den
Evrim bu açıdan da diyalektiktir. Sanattaki yeni eğilim daha önce geleni olumsuzlar, peki neden? Anlaşılan eski yöntemlerin çerçevesi içinde kendilerini sıkışmış hisseden duygu ve düşünceler vardır. Ama aynı zamanda, yeni ruh halleri zaten eskimiş ve fosilleşmiş sanatın içinde daha fazla geliştirildikleri zaman uygun ifade sağlayabilecek bazı öğeler bulur. Geliştirilebilecek olan öğeler adına, bütün olarak "eskiye" karşı isyan bayrağı açılır. Her edebî ekol potansiyel olarak geçmişin içinde yer alır ve her biri geçmişten düşmanca uzaklaşarak gelişir. Biçimle içerik arasındaki ilişki (İçerik basitçe bir "tema" olarak değil sanatsal ifade arayan ruh hali ve düşüncelerin canlı bir bileşimi olarak anlaşılmalıdır) yeni bir biçimin, insan psikolojisinin tamamı gibi köklerini toplumda bulan bir iç ihtiyacın, kolektif bir psikolojik talebin baskısı altında ilan edilir ve geliştirilir.
Sayfa 483
Roland Barthes (1915-1980) “Günümüzde Mit”ten
Göstergebilim bir biçimler bilimidir, çünkü anlamları içeriklerinden ayrı olarak inceler. Bu tür biçimsel bir bilimin sınırları ve zorunluluğuyla ilgili bir şey söylemek isterim. Jdanov, "gezegenimizin küresel yapısından" bahseden filozof Aleksandrov’la dalga geçti. "Şu ana dek," dedi Jdanov, "sadece biçimin küresel
Sayfa 737
