Okuması Biraz Sabır Gerektiren Kaside(Yokluk Üzerine)
KASİDE-İ ADEM (YOKLUK KASİDESİ)
Can verir âdeme endişe-i sahbâ-yı adem
Cevher-i can mı aceb cevher-i minâ-yı adem
Yokluk kadehinin düşüncesi insana can verir. Acaba yokluk şarabının özü canın cevheri midir?
Çeşm-i im'ân ile baktıkça vücûd-i ademe
Sahn-ı cennet görünür âdeme sahrâ-yı adem
Yokluğun vücuduna tetkik (inceleyici) edici
Ömrüm
Sana yazmak ve seneler öncesine gitmeye karar vermek inan bana çok zordu. Buna karar verene kadar oldukça fazla düşündüm ama neticede işte yazmaya başladım. Aslına bakarsan mantıklı düşünerek işin içinden çıkamayacağımı fark ettiğim günden beri sana içimdekileri anlatmak için yanıp tutuşuyorum. Aslında bu ilk aşka tesekkür … Sana, şimdiye kadar bana yaşattıkların için teşekkür etme fırsatını hiç bulamadım. Ansızın çekip gitmeden önce bunları seninle konuşmak ve içimdekileri anlatmak istedim ama sanırım bunu yapamadım, korktum ve kaçtım. Gözlerine bir kere baktıktan sonra geri dönememekten korktum… Beni hiçbir zaman affetmeyeceğini biliyorum, bir daha asla konuşmak istemeyeceğini de… İşte bu yüzden sana bu şekilde teşekkür etmek en doğrusu gibi geldi… Yanımda olduğun ve aşkını hissettirdiğin her an için ayrı ayrı teşekkür ederim. Sana yaşattıklarım için beni affet… Seni terk etmenin acısını ben ölünceye kadar yüreğimde yaşayacağım ama seni güzel günler bekliyor ve sen hak ettiğin mutluluğa kavuşacaksın…
- Şimdi, dedim, insan denen yaratığı eğitimle aydınlanmış ve aydınlanmamış olarak düşün. Bunu şöyle bir benzetmeyle anlatayım: Yeraltında mağaramsı bir yer, içinde insanlar. Önde boydan boya ışığa açılan bir giriş... İnsanlar çocukluklarından beri ayaklarından, boyunlarından zincire vurulmuş, bu mağarada yaşıyorlar. Ne kımıldanabiliyor ne de
STALİN'LE WELLS’İN RÖPORTAJ
Stalin: Burjuvazinin iyiliğine inanmıyorum; başkanlar gider, başkanlar gelir...
1934 yılında HG Wells, o dönem başkanı olduğu Uluslararası PEN kurumuna dahil olmakla ilgilenen Sovyet yazarlarıyla buluşmak için Moskova’ya gelir. Burada bulunduğu sırada Stalin onunla bir röportaj yapması için izin verir. Wells’in
Kaybolmadım. Hayır gerçekten kaybolmadım.
Sanırım kayboldum
Sanırım bozulmuş uyku düzenimin melatonin vb hormonlara etkisi yüzünden depresyon, kaygı bozukluğu benzeri şeyleri yaşıyorum minimal düzeyde. Sadece çok az bir parça yaşamak bile korkunç bir şey. Gerçekten anlam yükleyip kalkan edinilen her şey boş geliyor. Bunu korkunç yapan bir şey de sakinlik. Çok sakin karşılıyor olmak korkunç. Hayatında her şeyin bir anda anlamsız olduğunu fark ediyorsun (daha doğrusu öyle sanıyorum diyebilirim) ve bu fark ediş zerre şaşkınlık yaratmıyor. Bu sakinlik düşüncelere inandırıcılık kazandırıyor. Oysa ben biliyorum ki birkaç gün vaktinde uyusam muhtemelen düzeleceğim. En azından mantığım tamamen işlev dışı değil şu an. Kaybolma hissimin azaldığını hissetmeye başladım bile. Ya da belki sadece kendimi kandırıyorum. Fark etmez. Düzeleceğim ve ümitsizlik yapan şey hayat değil hormonlarım. Her iey yolunda. Her şey yolunda. Kaybolmadım. Hala aynı noktadayım. Hayattan ne istediğini tamamen bilmeyen bir genç de olsam harika bir hayatım ve güzel bir yolum var.
Elma
@Delidelioldum
·01 Nisan 05:20
Ümitsizlik denizinde boğulmak üzere hissettiğim zaman bunun geçici olduğunu ve daha iyi hissettiğimde düşüncelerimin değişeceğini biliyor olsam bile ümitsizliğim geçtiğinde hissedeceğim o mutluluk ve neşeyi samimiyetsiz ve uyuşuk bir beynin öylesine bir tepkisi olarak görüyorum. Sanırım kayboldum. Belki yeterince çalışırsam ve sabredersem yolumu bulurum ama yolumu bulmak anlamsız geliyor. Sadece sabredeceğim ancak bu ümitsizlik ara ara bir fırtına gibi gelip dağıttığında kendime bir korunma noktası bulmam gerekebilir. Belki de gerekmez, dediğim gibi bunun pek de bir önemi yok gibi geliyor şu an bana. Kayboldum ama yolumu aramak istediğime de emin değilim. Yolu sevdiren şeyler neydi? Hatırlayamıyorum kaybolmanın bir yan etkisi. Elbet bir gün sabah olacak. Ama şu an güneş gözüme gerçekçi gelmiyor. Sonunda terk eden bir şeyden dost dayanak olur mu? Umudumu güneşin doğmasına bağlarken her doğuşun bir batışı da olduğunu neden görmezden geliyorum?
Bir Delinin Anı Defteri - Palto - Burun - Petersburg Öyküleri ve FaytonNikolay Gogol · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201955,4bin okunma