İnsanın, doğanın unsurlarından ve vahşi hayvanlardan daha tehlikeli olduğunu kanıtlayan bir kitap. McGuire'ın hikaye anlatımı ise temel unsurlara odaklanıyor, hayatta kalma mücadelesi, kimlik ihtiyacı ve dünyada bir konum arzusu.
On dokuzuncu yüzyılda Kuzey Kutbu'na yapılan bir balina avcılığı seferi, mürettebat arasında gözden düşmüş bir İrlandalı cerrah, sigorta dolandırıcılığına niyetli bir kaptan ve bir seri katil var. Ne hoş bir ekip değil mi?
Psikopat mürettebatıyla olup biten kurguyu detaylandırmada, etkileyici kelime hazinesi ile ilham dolu bir yazarla tanışmış oldum. Mesela yazara dilinin etkileyiciliği konusunda şöyle seslenebilirdim, ‘Ah, bu sayfalardan sızan feküllü, mefitik ve gürültülü kokular.’ Çünkü kitabı bitirdikten sonra koku ile ilgili ilginç kelimeler keşfettiğimi itiraf etmeliyim.
İnsanı en temel haliyle, vahşet ve nihilizm, kan ile gözü kara bir şekilde ele alıyor yazar. Bazı bölümleri sindirmesi çok güç ve her türden insanın karışımı olan o gemideki karakterleri ve barbarlıklarını unutmak hiç mümkün olmayacak gibi. Buna rağmen McGuire, çok karakter ve terminolojiyle kafanızı karıştırmıyor bu yüzden okuma su gibi akıyor. Yirmi dakika önce bitti ve içim sızladı. Dolu dolu bir arkadaş, dizisi de yapılmış sanırım. Fakat bu ultra yüksek okuma deneyimimden sonra izleyeceğimi hiç sanmıyorum.
Begüm Kovulmaz çevirisiyle.
