"Kaderin işleyişi çok farklıydı. Bazen beklediğiniz kişi sizden kilometrelerce uzakta ve farklı bir şehirde sizin ona gitmenizi bekliyor olabilirdi."
Saka ve Sanrı
Günler sıradan ama, çabuk geçiyordu. Olaylar oluyordu, ama alışılagelmiş olaylardı bunlar da. Klimkof bazen ömrünün bu olaylarla dolup, biteceğini sanırdı. Bu sanrı yüreğini sıkar, öldürücü bir acıyla doldururdu. Gövdesi de hareket etmek istemezdi. Bomboş duyumsardı kendini. Sanki dipsiz bir uçuruma iterlerdi onu.
“Hiç konuşmasak, hiç görüşmesek bile aramızda asla kopmayacak bir bağ olacak. Ve o bağ ikimizin de canını yakacak ömür boyunca.”
ya da ben bu sanrı ile kendimi avutmuş olacağım..
Hayat hiçbir zaman teminat altında olmadı şimdiye kadar, olmayacak da. Planlar psikolojik birer telkindir... Asıl olan "an"dır ve an içindeki eylemdir... Gerisi kocaman bir sanrı...
Sayfa 36Kitabı okudu
Nâzım Hikmet, şehirlerin şairidir. Ovadan seslenir insanlara, büyük düzlüklerden. Ovada akan "büyük ve bereketli bir ırmak" gibidir. Uygardır.
Ahmed Arif ise dağları söylüyor. Uyrukluk tanımayan, yaşsız dağları "asi" dağları. Uzun ve tek bir ağıt gibidir onun şiiri. "Daha deniz görmemiş" çocuklara adanmıştır. Kurdun kuşun arasında, yaban çiçekleri arasında söylenmiştir, bir hançer kabzasına işlenmiştir. Ama o ağıtta, bir yerde, birdenbire bir zafer şarkısına dönüşecek- miş gibi bir umut (bir sanrı, daha doğrusu bir hırs), keskin bir parıltı vardır. Türkü söyleyerek çarpışan, yaralıyken de, arkadaşları için tarih özeti çıkaran, buna felsefe ve inanç katmayı ihmal etmeyen bir gerillanın şiiridir. Karşı koymaktan çok, boyun eğmeyen bir doğa içinde. Büyük zenginliği ilkel bir katkısızlık olan atıcı, avcı bir doğa içinde.
Sayfa 122Kitabı okudu
“İster istemez derin bir dalgınlığın perdesinden dinliyoruz birbirimizi.”
(S: 12) 
Karaduygun
Sema Kaygusuz Karaduygun’da “kara”nın anlamını bir eldiven gibi tersine çeviriyor. “Ebedi dulun dili”yle sarmalanmış karaduygunun kafasındaki seslerin birer sanrı değil, gerçekliğin ona has hissedişi olduğunu, bu hissedişin çokçası
Esenlik Bildirisi
Bir şehrin urgan satılan çarşıları kenevir
kandil geceleri bir şehrin buhur kokmuyorsa
yağmurdan sonra sokaklar ortadan kalkmıyorsa
o şehirden öcalmanın vakti gelmiş demektir
Duygular paketlenmiş, tecime elverişli
gövdede gökyüzünü kışkırtan şiir sahtedir
gazeteler tutuklamış dünya kelimesini
o dünyadan, o şiirden öcalmalı demektir
Ölüm gelir, ölüm duygusuna karşı saygısız
ve zekâ babacan tavrıyla tiksinti verir
söz yavan, kardeşlik şarkıları gayetle tikiz
öcalınmazsa çocuklar bile birden büyüyebilir
Yargı kesin: Acı duymak ruhun fiyakasıdır
kin, susturur insanı; adına çıdam denir
susulunca tutulan çetele simsiyahtir
o siyah öcalmakcasına gür ve bereketlidir
Vandal yürek! Görün ki alkışlanasın
ez bütün çiçekleri kendine canavar dedir
haksızlık et, haksız olduğun anlaşılsın
yaşamak bir sanrı değilse öcalınmak gerektir.
Sayfa 90Kitabı okuyor
Siyahla beyazın birbirine karıştığı dönemde yaşamak
...
Haksızlık et, haksız olduğun anlaşılsın
Yaşamak bir sanrı değilse öc alınmak gerektir.
-İsmet Özel, Esenlik Bildirisi
Her okuduğum şey artık benimdir!
Başkalarıyla beslenmekten daha özgün, daha kendince bir şey olamaz.
Ama sindirmek gerekir onları.
Aslan, sindirilmiş koyundan yapılmıştır!
İmge ve sanrı s: 10
İnsan kimseyi tam bir teslimiyetle sevmemeliydi çünkü bugün uğruna ölmek istediğin kişi, yarına öldürmek istediğin kişi olabilirdi."
Saka ve Sanrı
Efelya'ya Gazel
.
çekip gitti de ömrümden fena sarışın bir nisan
yapayalın kaldım şimdi yunus'tan bir mısra gibi...
bir mülteci sanrı mıydı ah o zarif incelikler
gül teninde açan gonca işleyen bir yara gibi...
uçurumlara akıyor yüzümdeki patikalar
gönülde bıçak yarası bozkırda ıhlara gibi...
bir gökyüzü biçimlerdi avuçlarındaki dirim
o menekşe bakışlarda saklanan hatıra gibi...
yürüyen bir çiçektin sen hayalleri teyellenmiş
gözümün seğiren noktası yağar tipi bora gibi...
gülüşünü gülüşümün yanına bırakıver de git
oynasınlar bir zaman yaramaz çocuklar gibi...
.
.
EFELYA'dan...
m.binboğa
"Belki kalbi atardı , belki Defne bana geri dönerdi"