Savaşın dördüncü gününde, Anfauglith düzlüğü üzerinde Nirnaeth Arnoediad, yani Sayısız Gözyaşı Savaşı başladı; sayısızdı, çünkü hiçbir şarkı ve hiçbir hikaye burada yaşanan kederi bütünüyle anlatamaz, aktaramaz. Fingon'un ordusu kumluğun üzerine geri çekildi ve birliğin gerisini savunan Haladin efendisi Haldir bu sırada katledildi; onunla birlikte çok sayıda Brethilli İnsan da öldü ve bir daha asla ormanlarına dönemediler. Ama beşinci gün gece çökerken, hâlâ Ered Wethrin'in oldukça uzağındalarken, Orklar Hithlum ordularını kuşatmışlardı; sabaha kadar savaştılar ve daha da yaklaşıp, sıkıştırdıkça sıkıştırdılar. Sabahleyin, Gondolin'in büyük ordusuyla birlikte ilerleyen Turgon'un boruları umutları canlandırdı, çünkü Sirion Geçidi'ni korumak üzere güneye doğru konumlandırılmışlardı ve Turgon halkının büyük bir kısmının alelacele saldırıya girişmesini engellemişti. Şimdi kardeşine yardım etmek için koşturuyordu; Gondolindrim güçlüydü ve zırh kuşanmıştı ve orduları çelikten bir nehir gibi güneşte parlıyordu.
Sayfa 404 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Şam kentinin dört büyük kapısı vardır...
Kader Kapısı, Çöl Geçidi,
Felaket Mağarası, Korku Kalesi...
Ey kervan oralardan geçme,
Ya da şarkı söyleyerek geçmekten sakın.
O sessizliği duydun mu?
Kuşların ölmüş olduğunu,
Ama yine de bir şeyin kuş gibi cıvıldadığı
O sessizliği...
Aşıkların adeti.!
… sanki ben buradan geçmesem bu gece böyle güzel inmez, bu şarkı böyle güzel söylenmezmiş gibi.
Sayfa 354 - TimaşKitabı okudu
"Benden söylemesi," diye yineledi iz sürücü. "Uzak dur ondan. Acımasızdır onlar."
"Neyin acımasızı?"
Bir cevap vermedi, verse de işitmezdim. İşitsem de önemsemezdim. Çünkü Sahara kabilesinden Raşida hâlâ şarkısını söylüyordu. Sabah olursa bu hurma ve palmiye bahçeleri gecenin ayazından gündüzün kavurucu sıcağına geçerken buğu, ışık ve gölge içinde kalacaktı ama bana bu şarkı ve bu gece sonsuza değin sürecek gibi geldi. Raşida'nın sesi nasıl da perdelere çarpa çarpa çoğalıyor, beni söyleyeceği son şeye götürmek için yolu açıyor. Sandım ki Raşida şarkısını söylerken çöl şarkı olmuş, kendisini söylüyor, sonra durup yine Raşida'yı dinliyor. Raşida çöl olmuş gece olmuş şarkısını söylüyor; bana ise apaçık, aşk yerden fışkırıyor. Çölde yağmur yok, üzerime aşk yağıyor.
Sayfa 353Kitabı okudu
Bir zamanlar olmuştan artakalanlar şaşırtamaz bizleri. Yann usulca ilerler kördür daha gözleri. Işık ve görebilme koşar birbirine,
gün doğar
kavuşunca ikisi
açar gözlerini
bir tay gibi iri iri.
Mırıldanan nehir
son bir kez
sarılır sise.
Doruklar şarkı söyler göklerde.
Dur ve dinle
buzağılar gibi
süt emen makineleri. Isınmaya başlayınca hava ölçer yeşil tepeler dikliklerini.
Kamyon şoförü sapıp
aşar tanıdık bir geçidi
ve şaşırır
bir başka tamdık anayurda girince.
Az sonra otlar
inek boynuzlarından
daha ılık olur.
Bizi şaşırtan
koşar bize doğru
ölüm ve doğumun terkisinde.
Sayfa 17Kitabı okudu
Bir zamanlar olmuştan
artakalanlar
şaşırtmaz bizleri.
Yarın usulca ilerler
kördür daha gözleri.
Işık ve görebilme
koşar birbirine,
gün doğar
Sayfa 17 - Metis YayınlarıKitabı okudu
‘Şam kentinin dört büyük kapısı vardır...
Kader Kapısı, Çöl Geçidi,
Felaket Mağarası, Korku Kalesi...
Ey Kervan, bunlardan geçme,
Ya da şarkı söyleyerek geçmekten sakın.
O sessizliği duydun mu?
Kuşların ötmüş olduğunu,
Ama yine de bir şeyin kuş gibi cıvıldadığı
O sessizliği...’
FleckerKitabı okudu
GİRİŞLER 844 - ORPHEUS'A SONELER
İŞTE bir ağaç yükseliyor. Ah o dupduru yükselişin!
Ah Orpheus şarkı söylüyor! Ah o ulu ağaç kulağımdaki!
Susuyar her şey. Ama yine de suskunlukta bile
yeni bir başlangıç var, bir işaret ve değişim.
Hayvanlar bürünmüş sessizliğe, çıkıyorlar aydınlık,
çözülmüş arınanın içinden, yuvalarından, saklandıkları yerden
ve görülüyor o zaman, değil kurnazlık yüzünden
ya da korkudan, böylesine içlerindeki sessizlik,
çünkü işitiyorlar. Kükreme, bağınş ve hırlama
azalıyor yüreklerinde. V e az önce orada
kulübe bile olmayan yerde, kucaklamaya,
en derinlerdeki arzulardan doğan bu sığınağı
öyle bir geçidi var ki, sütunları titremekte,
yarattın sen onlara duyma yetisindeki tapınağı.
Sayfa 25
