"Çocuklar öldürülmesin
şeker de yiyebilsinler."
Bütün Şiirleri
Nazım Hikmet Ran
XOCALI katliamı
Herkes uyuyor. Birazdan elektrikler kesilecek ve dünyayla iletişiminiz kalmayacak. Mahallenizin etrafı tanklar ve askerlerle çevrildikten sonra kapılarınız tekmelerle kırılacak. Eğer sizin kapınız kırılmadıysa, silah sesleri duyacaksınız. Eşinizin ve çocuğunuzun korku dolu bakışları sizin üzerinizdeyken cesaretinizi toplayıp onları korumaya çalışacaksınız fakat o esnada sizinde kapınız kırılacak. Size kurşun sıkıp ruhunuzu teslim etmenizi bile beklemeden eşinize silahın kabzasıyla vuracaklar, eğer direnirse tekmeyle devam edecekler. Siz ruhunuzu teslim edene kadar çocuğunuzu bıçakla doğramaya başlayacaklar. Umarım eşiniz hamile değildi, fakat eşi hamile olanlarda var elbet. Hamilelerin karınlarını bıçakla yarıp bebeği çıkaracak, evinizin tahta direklerine çivileyecekler. Evde küçük çocuk varsa da, çocuğun gözü önünde annesinin göğsünü kesip çocuğun ağzına verecekler. Sonra çocuğu da öldürecekler...
Tüyleriniz ürperdi değil mi?
Bu gün Azerbaycan tarihinin kanlı sayfalarından biri olan Xocalı qatliamından 30 yıl geçti.
90. yılların başında yaşanan bu katliam sadece Azerbaycan halkına değil, tüm insanlığa, beşeriyyete yapılan en ağır cinayetlerden biridir. Olanları asla unutmadık, unutmucaz, unutdurmucaz.
Tarafım belli.SAVAŞA HAYIR!!!
Savaşta zenginler kaçar, paşalar rütbe ve madalya alır, masumlar,çocuklar ve fakirler ölür.
Nazilerin zulmünden kaçarken baskılara dayanamayarak eşi ile birlikte intihar ederek ölen ve benzer bir hikayeyi yaşayan 
Stefan Zweig ın da dediği gibi :
Birisi barışı başlatmalı,
Tıpkı savaşı başlattığı gibi.
Savaşa Hayır!
Dünyada savaşlara ve silahlanmaya harcanan paralar, ihtiyaç sahiplerine dağıtılsaydı; dünyada ne aç ne de yoksul insan kalmazdı.
