Septimus Severus ise; "omnia fui,nihil expedit," demişti: "Her şey idim; hiçbir şeye değmezmiş."
Sayfa 183
Açıklanmalıydı; önce ağaçların canlı olduğu; sonra suç olmadığı; daha sonra sevgi, evrensel sevgi diye geveledi Septimus, soluksuz kalmıştı titriyordu, derinlerdeki gerçekleri binbir zahmetle çekip çıkardı, öyle derinde öyle zordular ki onları ifade edebilmek müthiş çaba gerektiriyordu, ama onlar dünyayı sonsuza kadar, baştan sona değiştirmişlerdi.
Sayfa 74 - Kırmızı Kedi
Septimus Severus
Septimus Severus ise; “Omnia fui, nihil expedit,” demişti: “Her şey idim; hiçbir şeye değmezmiş.”
Sayfa 183
Septimus onsuz mutluydu. Hiçbir şey Rezia'yı onsuz mutlu edemezdi oysa ki! Hiçbir şey! kocası bencildi. Bütün erkekler öyleydi. Elini uzattı. alyansı parmağından kaydı.. çok zayıflamıştı. Asıl acı çeken oydu ama anlatacak kimsesi yoktu.
Bir kere düşmeye gör, diye kendi kendine tekrarladı Septimus, insan doğası peşine düşer.
Bir kez tökezledin mi, diye tekrar etti Septimus kendi kendisine, insan doğası peşini bırakmaz. Holmes ve Bradshaw peşini bırakmaz. Çölün altını üstüne getiriyorlardı. Çığlıklar atarak ıssızlığın içinde kayboluyorlardı. İşkence sephasına yatırır seni; kelebek vidayı senin üzerinde dener. İnsan doğası merhametsizdir.
Sayfa 108Kitabı okudu
İmparator Iulianus'un Son Anları
Ertesi gün, Iulianus'un sonu artık belliydi. Kısa bir süre önce senato Septimus Severus'u yasal imparator ilan etmiş ve Iulianus'u ölüm cezasına çarptırmıştı. İnfazı gerçekleştirme görevini alan subay, yalnız ve korkmuş bir adam buldu. Kılıcını çıkardığında, Iulianus kendini koyvererek "Ne kötülük yaptım? Kimi öldürdüm?" diye ağlamaya başladı. Severus'tan merhamet dilemek istedi, ama subay hiç kımıldamadı.
Sayfa 79 - Homer kitabeviKitabı okudu
