“Hesap vermek zorunda olacağımız başka bir dünya olduğuna inanmıyorum. Ama, şimdi bu dünyada, sevdiğimiz bütün insanlara verilecek bir hesabımız var.”
Sayfa 84Kitabı okudu
Kaybettiğimiz ruhlara,
Tam 13 yıl oldu.
Eğer Tanrı varsa ve canı sıkıldıkça dünyayı çeken uydusundan burayı izliyorsa, benim gibi kadınların kanallarına denk geldikçe kanalı değiştiriyordur. Bizi eski bir Türk filmi dramında bayağı buluyordur, yüksek zümre edebiyatını seven züppe yaratıcı. Ondan ölesiye nefret ediyorum,
28 Temmuz
Hiç himse bizim düşündüğümüz kadar güçlü değildir.
Alice Walker
Çoğumuz, zaman zaman en sevdiğimiz kurgu karakterin ya da mitolojinin arkasına saklanırız. Benimki oldum olası Külkedisi'ydi. Külkedisi ablalarının gölgesinde yaşar ve talihi dönene kadar hizmetçilik yapmaya mecbur edilir. Küçükken her yerde Dallas Lovato'nun kız kardeşi olarak tanınırdım.O böyle hissetmemi hiç istemedi ama ben her zaman onun gölgesinde kaldığımı hissettim. Ablam olduğunu söylemekten her zaman gurur duysam da hiçbir zaman tam anlamıyla parladığımı hissetmedim. Tek başıma da parlayabildiğimi anlamam için çok çaba harcamam gerekti. Bu engeli aşmanın kendimi gerçekten sevme yolculuğunun bir parçası olduğunu şimdi anlıyorum. Bugün ona duyduğum kıskançlığı aşmam sayesinde, ablamla daha yakın bir ilişkimiz var.
Hedef: Kimsenin gölgesi olmakla yetinmeyin. Gölgeden çıkın ve kendinizi sevin.
"Sevdiğimiz bir insan için herşeyden vazgeçebileceğimizi sürekli söyleyip dururuz, ama merak ettiğim bir şey var. Zorunluluklar dayattığında o çizginin bir adım ötesine kim geçebilir?"
"Yalnızca bizi yaralayan ya da inciten kitapları okumamız gerektiğini düşünüyorum. Eğer kitap kafatasımıza okkalı bir darbe indirip bizi uyandırmayacaksa neden okuyalım ki? Senin dediğin gibi mutlu olmak için mi? Tanrım, kitaplar olmasa asıl o zaman mutlu olurduk işte; bizi mutlu edecek kitapları kendimiz de yazabiliriz üstelik, kolaylıkla.
Ama bizim üzerimizde felaket etkisi yaratacak kitaplara ihtiyacımız var, kendimizden daha çok sevdiğimiz birinin ölümü gibi bize karalar bağlatacak kitaplara, herkesten uzak ormanlara sürülmüşüz gibi hissettirecek, intihar gibi kitaplara ihtiyacımız var. Kitap içimizdeki donmuş deniz için bir balta olmalı. Buna inanıyorum. "
-Franz Kafka
Neden sonra sordum:
— Daha başka?
Zorba yine kemikli omuzlarını kaldırdı:
— Boş versene! dedi. Bana bir sigara verirmisin?
Verdim. Yeleğinden bir çakmak taşıyla fitil çıkarıp yaktı.
Gözleri hoşnutluktan yarı yumulmuştu.
— Evlendin mi hiç?
— İnsan değil miyim ben? insan kördür;
benden öncekilerin düştüğü çukura ben de yüzükoyun düştüm.
İnsanları sevmenin bir yolu, bizi dışarıda bırakan arzuları olduğunu, yani aynı anda birden çok insanı sevmenin ve arzulamanın mümkün olduğunu kabul etmektir. Herkes bunun doğru olduğunu bilir, ama gene de sevdiğimiz insanların bunun kendileri için de geçerli olduğuna inanmalarını istemeyiz.
En cömert, en yüceltici aşkımızı kendimize ayırırız. Başkaları onu kötüye kullanabilir ne de olsa. Ben sevdiğim insanları dışarıda bırakmakta özgürüm, ama onlar ben istemedikçe asla beni dışarıda bırakmamalılar. Benim sadakatsiz olmaya hakkım var, onlar olmamakla yükümlü. Ben istediğimi severim, ama sevdiklerimin bunu yapmasına izin verilemez.
Ne yazık ki, sevdiklerimi gözaltında tutmakla o kadar meşgulüm ki, özgür olmaya zamanım kalmıyor. Yani, özgürlüğüme inanıyorum, ama galiba istemiyorum onu.
Sayfa 129
Sevgi
"Ama bir gerçek var ki; bize sunulmuş başlıca nimeti, "kendimizi" sevmiyoruz. Çünkü kendimizi sevdiğimiz zaman insanları ve tüm yaratılmışı da seveceğiz. O halde mutlak olan sevginin çokluğundan korkmak niye?"
