~~~~~~~~~~KİTÂB-I AŞK~~~~~~~~~~
Türk ve Dünyâ Edebiyatı’ndan aşka, sevdâya, muhabbete dâir alıntılar... Katkıda bulunmak arzu eden sevgili okurlar davetlidir; lütfen buyrunuz!..
1
Sevgiliye sadakatin özü ve özeti, aşkını sır gibi saklamak, iyilik gördüğünde de, kötülük gördüğünde de bu tavrı değiştirmemektir...
Kitab-ı Aşk, İskender Pala
Birisine sürekli kendimi anlatmak istiyorum. Onunla güzel yanımı paylaşmak istiyorum, en güzel yanlarımı ona göstermek istiyorum. Sadece bu kötü yaşantımdan uzaklaşıp birisine odaklanmak istiyorum. Çünkü kimse üzemez beni. Çünkü bir şeyler geliyor aklıma. Tatlı mesajları, gülümsediğim zamanlar...
Mutluluktan uyuyamadığım geceler bile oluyor, çok
Dikkatle Okuyunuz!
Ne ahmaklar arasında kalmışız meğer
Kimse farkında değil güzelliğinin
Seni etten, seni kemikten sanıyorlar
Dudaklarını gören öpmeli diyor
Saçlarını gören okşamalı
Bana sorarsan
Hiç dokunmadan sevmeli seni..
Saadet ne senin hakkın, ne benim
Hem mesut olmak yakışmaz bize
Hep böyle çaresizlikler içinde kalmalıyız
Yalnızlık tek tesellimiz olmalı
Keder desen ekmeğimiz, suyumuz
Ne çıkar sevişmekten yana nasibiniz olmasın
Biz sevdikçe güzel oluyoruz
Sayfa 487Kitabı okudu
Sevdikçe Güzel Olmak
kör edecek beni aydınlığın kör edecek
ben alışkın değilim gündüzlere
hele böyle güzelliklere
hep karanlıklarda yaşadım yıllardır
bilmiyor musun
çamurlara, çirkeflere bulandım
derin kuyular gördüm
taş zindanlar, korkunç mağaralar gördüm
derken sen çıktın karşıma
sende yıldızlar, sende güneşler sende dünyalar gördüm
Ümit Yaşar Oğuzcan
Geriye saramayacak olduğumuz hayatlarımızı, pişman olmayacağımız şekilde geçirmemiz gerekir…
Düne vahlanmak, bugünü iyileştirmediği gibi yarını hebâ etmeye birebirdir.
Pasif fikirlerimizi aktif hale getirmediğimiz müddetçe iz sahibi olmadan geçip gideceğiz bu dünyadan.
Güzel şeyler yapabilmek için hep bir zamanı bekliyor, olduğumuz yerden memnun olmuyor, olmak istediğimiz yerin hayalini kurup duruyoruz.
Zorlukların neticesinde büyük başarılara ulaşacağımızı unutuyoruz.
Kolaylığa kaçıyor, tembelliğe tamah ediyoruz.
Düşmekten korkuyor, düşünce de birdaha kalkamayacağımızı sanıyoruz.
Bir zaman hatta çoğu zaman ye’se kapılıyor, karalar bağlıyoruz.
Ümitvâr olmanın getireceği baharı kışa çeviriyoruz.
Rahmetin sağanak şeklinde yağdığını, her şeye rağmen Hak tarafından sevildiğimizi unutabiliyoruz.
Birde biz, sevdikçe sevileceğimizi, paylaştıkça çoğalacağımızı farketmeden yaşıyoruz.
Kimi zaman belki de çoğu zaman “Ben iyi olayım da” diyor bir başkasını düşünemiyoruz.
Sahi benlikten bizliğe ne vakit ulaşacağız?
Bir yerde okumuştum;
‘Yeryüzünde kendinize hazineler biriktirmeyin...Bunun yerine kendinize gökte hazineler biriktirin...Hazineniz neredeyse, yüreğiniz de orada olacaktır’. diyordu.