Benim için insanlar alemi denen yer, her şeye karşın korkunç bir yerdi. Kesinlikle, her şeyin tek bir hamleyle neticelendiği sevimli bir yer değildi.
Sayfa 88 - İthaki Japon KlasikleriKitabı okudu
bazı insanlar iyi ki var…
Bizi mutlu eden insanlara minnet duyalım; onlar ruhumuza çiçek açtıran sevimli bahçıvanlardır.
Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Kimin evi bu?
Kimin gecesi
Işıkları dışarıda bırakıyor böyle?
Söyle, bu ev kimin?
Benim değil.
Ben başka bir evin hayalini kurdum
Daha sevimli, ışıl ışıl.
Boyalı kayıkların geçtiği bir göle,
Bana açılan kollar kadar geniş tarlalara bakan.
Bu ev yabancı.
Gölgeleri yalancı.
Anlat o zaman, söyle,
Neden kilidi anahtarıma uyuyor?
"Aklı başında olmayı da bilirim, delirmeyi de.
Sevimli biri de olabilirim, iğrenç biri de..."
Ülkemiz büyük bir oyun yeridir. Her sabah uyanınca, biraz isteksiz de olsa, hepimiz sahnenin bir yerinde, bizi çevreleyen büyük ve uzak dünyanın sevimli bir benzerini kurmak için toplanırız. Küçük topluluklar olarak, birbirimizden bağımsız davranarak ve birbirimizi seyrederek günlük oyunlarımıza başlarız.
Bazen de canavar... Yaşayan bilir değil mi?
Çocuklar her türlü insanla bağlantı kurabilmek için sevimli küçük köprülerdir.
Sayfa 6
