İmdat. Birisi hafızamı silsin, silsin ki bu kitap aklıma her geldiğinde göğsüme bir ayı oturmasın...
Filmini izlemeyi, kitabını okumak için hep bekletiyordum. İyi ki de bekletmişim çünkü kitabı çok, çok güzeldi, şahaneydi! Hitler ve Naziler'in tarihi daima ilgimi çeken bir tarih olmuştur. Bu sebeple çok okuyup izlemeye çalışırım ve bu kitap, yüzünüze yüzünüze vuruyor o dönemin sert gerçekliğini.
Daha çok ne yorum yapabilirim bilmiyorum. Kitap akıp gidiyor, dili çok kolay ama kendinizi bir süreliğine depresyona girmeye hazırlayın. Spoilersız yorumum bu kadar olsun, bu yorum da bana hatırlatma oldu, sınavlarımdan sonra filmini de seyredeyim.
Şimdi bir tık spoiler olabilecek bir şey yazacağım.
.
.
.
.
.
.
Sonunu beklemiyordum. Yani şu şekilde beklemiyordum, ölümlerinin o şekilde olmasını beklemiyordum. Tüm grubu silahla tarayacakları beklentisine o kadar tutunmuşum ki baktım bir yere gidiyorlar, nereye gidiyorlar oldum. Zaten bir dakika sürmedi sonra anlamam ve orada içimdeki acı öyle bir şekilde mimiklerime vurmuş ki ben farkında değilim ama yanımdaki kardeşim "Abla, iyi misin?" tarzında bir soru yöneltmişti bana...
Hayır canım, hayır iyi değilim...