insan yaşamı da umutsuzluğun öbür yanında başlar.
Sayfa 76Kitabı okudu
Ne efendi, ne de köleyim, Jupiter, özgürlüğüm ben! Sen beni yaratır yaratmaz, senin olmaktan çıktım.
Sayfa 74Kitabı okudu
Katillerin en alçağı, pişmanlığa kapılandır.
Sayfa 73Kitabı okudu
Suçlu değilim ben, suç olduğunu yadsıdığım bir suç için ceza çektiremezsin bana.
Sayfa 70Kitabı okudu
Bana ne Jüpiter'den. Doğruluk bir insan işidir, bunu tanrılardan öğrenecek değilim.
Sayfa 60Kitabı okudu
Jupiter: ölümlü insanlar yaratmakla ilk cinayeti ben işledim.
Sayfa 57Kitabı okudu
bir yerin insanı olmak istiyorum.
Sayfa 46Kitabı okudu
öyle ya, kötülük başka bir kötülükle giderilebilir ancak.
Sayfa 42Kitabı okudu
En sonunda anlayacaksın ki, bir tek zar atışına bağlamışsın yaşamını, bir seferde bitmiş her şey, ölünceye dek suçunu sürüklemekten başka bir şey yapamayacaksın artık.
Sayfa 28Kitabı okudu
bir kralın anıları uyruklarının anılarıyla bir olmalı.
Sayfa 20Kitabı okudu
Güneşten daha uğursuz bir şey var mıdır?
Sayfa 9Kitabı okudu
Savaş meydanında yatan ağır yaralı bir asker, sineklerle kaplı yarasını cerrahın gelip sarmasını bekliyormuş. Hafif yaralı bir arkadaşı sinekleri görünce kovmaya davranmış. ‘Yo, hayır,’ diye haykırmış yaralı adam, ‘yapma!’ Bu sinekler kanımı öyle çok içtiler ki artık doydular ve bana pek zarar vermiyorlar: Onları kovarsan yerlerini daha aç sinekler alır, o zaman da işim biter.’
Komşuların her zaman zehirli sinekler olacak; senin büyüklüğün, daha da zehirli kılar onları ve daha da sinekleştirir.
Kaç dostum, yalnızlığına ve sert, şiddetli bir havanın estiği yere. Senin kaderin değil sineklik olmak.
Amaçsız çocuklar için sinekler neyse, bizde Tanrı için oyuz.
Sayfa 250
Kan döken kurtulamaz eline bulaşan kandan
Sinekler üşüşür bıraktığı parmak izlerine
Silinmez hiçbir şeyle, akan insan kanıdır
Toprak bile içemez, sindiremez onu kendine...
