“Gönlüm zengin, aza kanaat ederim. Nâmerdden maişet dilenmekten ise, ölümü tercih ederim. Yaşamak için gönlüm yaralı değil. Çünkü rızkı, Kerim olan Cenâb-ı Hakk’dan bilirim.”
Kitaba ilk başladığımda Ferhat üstün cesaretine ve sabrına hayran kalmıştım. Sonra resmen Sırlar Dünyası TV programı izliyorum havasına geçti. Kitap akıcı olduğu için okuyucuyu çok sıkmıyor. Fazla beklentiye girmeden ağır bir kitabın arkasında çerez niyetine okunmalı...
SitemAhmed Günbay Yıldız · Timaş Yayınları · 20212,124 okunma
Bu sabah nasıl talihime ağladım, nasıl kendi mezarımı kendim kazdım görseydin bana öyle sitem etmezdin. Her şeyi biliyorum, anlıyorum. Ama gücüm, iradem yok Bana iradeni, zekânı aşıla.
Bir gün baksam ki gelmişsin
Bir güvercin gibi yorgun uzaklardan yâr.
Gözlerinde bir bitmez, bir tükenmez güzellik
Saçlarında ilkbahar.
Bir gün baksam ki gelmişsin
Gülüşünde taze, serin bir rüzgâr
Ellerin yine eskisi kadar güzel
Çiçek açmış dokunduğun bütün kapılar.
Bir gün baksam ki gelmişsin
Hasretin içimde sonsuzluk kadar.
Şaşırmış kalmışım birdenbire çaresiz.
Dökülmüş yüreğime gökyüzünden yıldızlar.
Bir gün baksam ki gelmişsin
Ne yüzünde bir gölge, ne dilinde sitem var.
Benim olmuş dünyâlar...
Tozlu pabuçlarını gözlerime sürmüşüm,
Burası kitap uygulaması diye serzenişte bulunan arkadaşlarımın avukatlığını yapmak üzere ATANDIM HEEYYY!
Burası kitap adı altında insanların toplandığı ve doğal olarak platformdan bu performansı bekleyen insanların olduğu bir uygulama. Bir manava gidip bana kıyma çek demezsiniz. Öncelikle bu konu hakkında sitem eden kişiler parmak sallamıyor,
Uygulamada epeydir gördüğüm bir durum var: "Burası kitap uygulaması böyle şeyler paylaşamazsınız." şeklindeki parmak sallamalar. Neden herkes her konuda çok bilgili, yetkili, erdemli, söz söyleme sahibi hissediyor kendini? Sürekli insanlara ne yapıp ne yapmamalarını söyleyecek, onlara sınır çizecek gücü size veren ne ki?
Fotoğraf
Sana sitem etmeyeceğim artık.
Bütün suç benim.
Seni bu kadar sevmemeliydim.
Şu köhne ve utanmaz dünyada ne bir kimse bu kadar sevilmeye değer, ne de bir kimsenin bu kadar sevilmeye hakkı var.
Kendimizi ne sanıyoruz?
Biz kimiz?
...
Seni bu kadar sevmenin cezasını kendime ödeteceğim.
Göreceksin...