.
Günümüz Türkiyesi'nde Avrupa Birliği'ne girmek uğruna yabancılara toprak satıldığını gördükçe, 140 yıl önce Osmanlı'nın Avrupa Devletler Konseyi'ne girmek uğruna düştüğü tuzağa, 140 yıl sonra Cumhuriyet Türkiyesi'nin de düşürüldüğünü söylemeden geçemiyoruz.
Abdülaziz "7 Safer Kanunu"nu çıkarır çıkarmaz Yahudiler Filistin'de toprak satın almaya başlamış; İsrail Devleti'nin temelleri, Sultan Abdülaziz döneminde çıkartılan bu yasayla atılmıştı, tıpkı günümüzde İsraillilerin GAP yöresinde toprak satın aldıkları gibi...
.
Sayfa 92Kitabı okudu
Kanuni kuyumculuk sanatında mahirdir.
II. Selim kitap arasına konulan, satır takibine yarayan “hilal” yapımında ustadır.
III. Mehmet kaşık ustasıdır.
I. Ahmet Çerkes kamçıları yapar.
II. Osman saraçtır. Eğer ve at koşumları yapar.
III. Ahmet hattattır.
III. Selim usta bir musikişinas ve bestekârdır. Ayrıca kaval tüfeği yaparmış.
II. Mehmet hem hanende hem sedefkârdır.
Sultan Abdülaziz neyzen, musikişinas, bestekâr ve pehlivandır.
Abdülmecid Han hattattır. Mecidiye ve Dolmabahçe camilerini süsleyen celî hatlar onundur.
II. Abdülhamit usta bir marangozdur.
Son Halife Abdülmecid Efendi batı tarzı resim yapmakta şöhret sahibidir.
Sayfa 157
Hain Mithat Paşa
Yıldız Mahkemesi'nde diğer yardakçılarıyla birlikte suçlu bulunup -zaten çoğu itiraf etti- ölüm cezasına çarptırılacak, ancak Sultan II. Abdülhamid'in affına uğrayıp sürgünle paçayı kurtaracaktı.
Tarih susmaz. Sultan Abdülaziz'in öldürüldüğü, Yıldız Mahkemesi'nde kesinlik kazanmışken, resmi tarihler, siyasi sebepler yüzünden -Avni Paşa, Mithat Paşa gibilerini korumak için intihar ettiğini savunmuştur. Yıldız Mahkemesi'ni kanun dışı ilan etmiştir. Çünkü bu mahkemeyi kabul etmek demek "hükmünü de kabul etmek" demektir... Hükmünü kabul etmekse "Mithat Paşa'nın katil olduğunu kabul" manasına gelir. Oysa resmi tarih görüşü, Mithat Paşa'yı büyük bir devlet adamı sayar. Sultan II. Abdülhamid'i yerin dibine geçirmek için, ona karşı olan herkesi "büyük" ilan etmek, bir zamanların kötü bir alışkanlığı, gerçek dışı, tarih dışı saplantısıydı. Sultan II. Abdülhamid'i çok haklı olduğu konularda bile suçlamak, cumhuriyet devrinin uzun süre modası hâlinde yaşadı. Özel sohbetlerinde Sultan II. Abdülhamid'i takdir eden bazı tarihçiler, yazılarında sürekli tenkit ediyordu.
Sayfa 453 - Nesil Yayınları, 15. Baskı, Nisan 2008Kitabı okudu
Benim gönlümde öyle bir derd vardır ki;
Söylesem dil yanar, eğer gizlersem korkarım ki; kemikteki ilik yanar,
Ey müneccim benim bahtımın yıldızını burçdan çıkar.
Çünkü, ben talihi düşkün bir kişiyim korkarım ki; âhımdan gök yanar.
Sayfa 48Kitabı okudu
Atalarımızın bir hassasiyeti de kendilerini hep buraların hadimi olarak görmeleridir. Bir yere hâkimlik değil de, hadimlik yani hizmetçilik yapan hiç oraya hakimiyet sembolü olan bayrağını asar mı? Osmanlılar da öyle yapmış ve Yavuz Sultân Selim'den Sultân Abdülaziz'e kadar Mekke ve Medine' de kale burçlarına hiçbir zaman herhangi bir bayrak ya da sancak asmamışlardır. Çünkü buralar peygamber memleketidir.
Abdülaziz’in ölümü:
30 Mayıs’ta Sultan Abdülaziz bir darbeyle tahttan indirilerek, Topkapı Sarayı’na getirildi. Tahta Veliaht V. Murad çıkarıldı. Sultan Abdülaziz, Topkapı Sarayı’nda yaklaşık yarım asır önce katledilen III. Selim’i hatırlayınca naklini istedi. Nakledildiği Feriye Sarayı’nda, 1 Haziran günü bilek damarları kesilmiş olarak ölü bulundu. Onun ölümünün intihar mı yoksa bir tertip sonucu mu olduğu hâlâ tartışılır. Ancak eldeki delillere göre Sultan Abdülaziz öldürülmüştür.
