Devrimciyken müteahhit olduysan; çılgın kadınlara aşıkken bırakıp uygun kadınla hayat kurduysan; kabadayıyken yılıp nabza göre şerbet verdiysen; roman yazıyorken bırakıp content üreticisine döndüysen; şehri bırakıp kırlara göçtüysen; savaşı bırakıp pazarlık etmeye geçtiysen; yorulduysan yani, sus sen, konuşma.
mani
Neden öyle bakıyolar bana? Neşeliyim diye mi? Çok gülüyorum, konuşuyorum, mutluyum diye mi? Tabii haftalarca yataktan çıkmadığım zamanları düşününce, normal bu değil mi? Şaşkınlar o kadar. Mutlu bir insan görmeye alışık değiller çünkü. Onlar ağlamamı biliyor sadece. Gözlerimdeki parıltı korkuttu onlar. Çok parlak. Çok parlağım. Normal bu. Değil
Gıdıl İsmet...
Beni merak ediyorsanız bu resimden bana bakın.
dropbox.com/s/josp2eiqbczyc...
Üzerimde duran küllük, yeşile çalan taşlı çakmak ve yarım bırakılmış bir Maltepe sigarasından ibaret. Gerisi alabildiğine toz, toprak. Unuttular bizi, işe yarar yanlarımızı söküp bir boş tarlaya çektiler hurdamızı. Şimdi kurda kuşa yuva
Platon der ki:
❝İnsanları tarafsız gözlemle.
Her zaman konuşmaktan çok dinle.
Gerektiği yerde sus.
Bilmediğini bilen gibi yapandan uzak dur.
Sen bilirken susma,
bilmezken konuşma.
Bilgiyi elde etmek seni mutlu edecektir.
Asil insan bunu uygular.❞
Aziz Şehitlerimiz:(
"Komutanım..."
"Sus Hakan, seni burada bırakamazdım. Kalkıp gelmem gerektiğini hissettim, senden sonra telefonu kapatır kapatmaz yola çıktık."
"Komutanım, kendimi çok garip hissediyorum." "Ben de Hakan. Karşımızda aynı silahlara sahip bizden üç kat kalabalık bir düşman var."
"Birazdan karşı karşıya geleceğiz komutanım. Sadece süngülerimiz ve bedenlerimiz." "Yüzyıllar öncesindeki gibi." "Evet komutanım."
"Artık konuşma. Vazifelerini yerine getir ve helalleşelim. Nedense içim çok rahat." "Benim de komutanım." "Buradaki şehitlerin ruhu bizi yalnız bırakmaz." "Sanki... Sanki burada gibiler."
Sayfa 197Kitabı okudu
Çiçekler Solmadan... - Mart Ayı Hikaye Etkinliği
Genç kadın sabah kalktığında güneş doğmuştu ama ona hala karanlık gibi geliyordu. Yatağından doğruldu, alırken bayıla bayıla aldığı şimdiyse kendisine oldukça boğucu gelen mor perdeleri açtı. İlk önce gözünü alan aydınlığa alışmayı bekledi, dönüp yatağa, kendi kalktığı tarafa değil diğer boş kısma baktı. Dün gece ile ilgili düşünmemek için
İsterdim ki seni şu an bu kadar anmışken kulakların çınlasın ve beni hatırla.
Ara..
Seni içimde tam öldürmek üzereyken suçüstü yap bana..
Yalandan da olsa halimi hatırımı sor, istersen sus hiç konuşma..
Ama orada bir yerlerde olduğumu arada da olsa aklına geldiğimi belli et..
En çok şu an ihtiyacım var sana..En çok şu an sarılmanı istiyorum..
Sevme beni..
İnan bana bununda hiç bir önemi yok.
Ama bir zamanlar sevmemişsin gibi davranman üzüyor beni..
Buna tahammül edemiyorum.
Çünkü bunu hiç haketmedim..
Affet bu gece seni sevmekten vazgeçtim..
Ezgin Kılıç
Gönlüm sus! Mahrem bulamıyorsun.
Hiç konuşma! Hemdem bulamıyorsun.
