Bazen kendimi iki farklı insanla beraber yaşıyormuş gibi hissediyorum. Birincisi suskun, aksi, kitap okurken dışarıyla tüm bağlantılarını koparıp etrafına sessizlikten bir koza ören koca kafalı ihtiyar. İkincisi susmak bilmeyen, bilge, babacan, konuştukça karşısındakini havada birbirlerine sürterek yenilerini kıvılcımlandıran sözcüklerden örülmüş bir zara hapseden koca ağızlı ihtiyar.