2 Temmuz 1993 • Madımak Katliamı
İnsancıydılar, insanların insanca yaşamasından yanaydılar.
Bağımsız, özgür, onurlu bir ulus
olmanın kıvancındaydılar.
Kardeşliğin yalın barışındaydılar.
Öyleyse neden, neden, neden, öldürüldüler?...
Küçük Prens hakkında pek bilinmeyenler.
-Dünyada, kutsal kitaplar ve Das Kapital’den sonra en çok dile çevrilmiş ve en çok satılan kitaplardandır;
Her yıl yaklaşık iki milyon satmakta ve şu ana kadarki toplam satış miktarı 140 milyonu aşmaktadır. Dünya üzerinde toplamda 250’den fazla dil ve lehçeye çevrildi.
-Kitap şu anki kısa hâline gelmeden
Tarih: 5 Temmuz 1993. Saat: 20.30
Yer: Erzincan/Kemaliye/Başbağlar köyü.
Köyün imamı Adil Hoca ezanı okurken köyü 100'e yakın PKK'h bastı.
33 köylü öldürüldü.
Öldürülenlerden İbrahim Baltacı, 13 yaşındaydı.
Öldürülenlerden köyün imamı Adil Torun 23 yaşındaydı.
214 evi, camiyi, okulu ve halkevini yakıp gittiler
Sivas Madımak Acısı 2 Temmuz 1993 Cuma
"Nihayet günün birinde yobazlık,
kara kuvvet, yeşil sarık,
irtica sahiden hortladı.
Ama Menemen’de değil,
o eline ayağına köstek vurmak istedikleri halkın içinde de değil...
Ankara’da kendi aralarında.
Yirminci yüzyılın ortasındayız.
Sesini günden güne yükselten irtica bağırıyor:
-Kız okullarını oğlan okullarından ayıralım.
Sayfa 149 - YKY - Markopaşa 9. sayı - 3 Şubat 1947 - Yeşil SarıkKitabı okudu
Günlerden 9 Temmuz galiba. Saat gecenin biri.
Tüm duygularım tükendi mi, yoksa çok mu yoğun, adlandıramıyorum, çünkü hayatımda hiç ölümü beklememiştim şu ana kadar. Ölüm bana hiç gelmez sanırdım, onu tanıyana dek.
Ama Azrail dadandı, gitmek bilmiyor. Birbiri ardına hızla gelip gidiyor yakınıma. Ama böylesi korkulu bir bekleyişim hiç olmamıştı.
Eğer anneysen, bir an düşün, yavrunun başı üstünde dönüp dolaştığını, her saniye aldı mı canını diye nefesini yokladığını. Ağlamak ne güzelmiş meğer yasak olunca, anladım. Ağlamak bile yasak bana, gözlerimin dolması bile yasak.
Tek istediğim, sel gibi, çağlayan gibi, hiç kontrol etmeden boşalması gözlerimden yaşların. Kuru kuru, için için ağlamak çok acı veriyor.
Bazen kendimi ruhu alınmış mermer heykellere benzetiyorum, vursalar, kurşunlasalar işlemeyecek bir heykele.Hareketediyor,yaşamak için yiyor, konuşuyor, ama ruhu uzaktan kumandaya bağlı.
lnsan ne kadar yalnız, yaşamak ne çaresiz ve ne zavallı, kaderin ne oyun oynayacağını boyun bükmüş bekliyoruz, zaman ne gösterecek diye. Keşke yukardan bakan heykelin ruhu da taş olsa ve acı çekmese, acı çekmenin sonu yok, bundan daha acısı yok.
Korkuyorum, çok korkuyorum, dua bile edemiyorum kabul olmazsa diye.
Bu kötü rüyadan kızımla beraber uyanmak istiyorum.
Ayla Çerezcioğlu
9 Temmuz 1993
Sayfa 90Kitabı okudu
Bugün Günlerden Vahşet -2 Temmuz 1993-
Sivas Katliamı, Madımak Katliamı ya da Madımak Olayı, 2 Temmuz 1993 tarihinde Sivas'ta Pir Sultan Abdal Kültür Derneği tarafından organize edilmiş olan Pir Sultan Abdal Şenlikleri sırasında Madımak Oteli'nin yakılması ve çoğunluğu Alevi 33 yazar, ozan, düşünür ile 2 otel çalışanının yanarak ya da dumandan boğularak hayatlarını kaybetmesi ile sonuçlanan olaylardır. Ayrıca Madımak Olayı ‘nda dışarda toplanan göstericilerden de iki kişi de hayatını kaybetmiştir.
#unutMADIMAKlımda
2 Temmuz 1993' de Bu ülkenin bazı 'çirkin' insanları bu ülkenin bazı 'Güzel' insanlarını yakarak öldürdüler.
ALMORA - GÜNEŞİN OZANLARI
2 TEMMUZ 1993 SİVAS
Sen güneşin ozanlarını
Durdurabilir misin sandın?
Rüzgarın şarkısını
Susturabilir misin sandın?
Korkmuyorum şiddetinden
2 Temmuz 1993 Sivas Katliamı #unutMADIMAKlımda
Bu gece
ben giderim resmim kalır,
belli ki bir hevesim kalır,
gözüm arkada kalmaz,
Seni göresim kalır..
Sesim kalmaz,
sözüm kalmaz,