Thomas Müntzer: Kellesi uçurulana kadar
O, yaşamının sonuna kadar herkesin bir işe sahip olduğu, sınıfların ve farklılıkların olmadığı mülkiyet eşitliğine sadık kaldı.
Sayfa 306Kitabı okudu
Sen insan olursan, Tanrı da Tanrı olacaktır.
Thomas Muntzer
Sayfa 425Kitabı okudu
Luther'in yazılarıyla yapmak istediğini,
Pfeiffer vaazlarıyla,
Thomas Müntzer köylülerle,
Hans Hergot ise rüyalarıyla gerçekleştirmek istedi.
Ne var ki tarih, yenik düşenlere karşı acımasızdır ve adil davranmaz. Ölçülü, uzlaştırıcı ve barışçı çabalar harcayanları pek sevmez. İster eylemde, ister düşüncede olsun, kendilerini delice tutkuların ve serüvenlerin kucağına atanlardır onun gözdeleri; bu nedenle tarih, kendisini sessiz sedasız insanlığa adayan bu kulunu, Erasmus'u görmezden geldi. Reform hareketinin görkemli tablosunda, Erasmus'un yeri en arkalardadır. Ön plana çıkarılanlar ise, dehaları ve inançları başlarına vuranlardır. Hus, alevlerin içinde yitip gider; Girolamo Savonarola, Floransa'da yakılır; en koyu bağnazlığın temsilcisi Calvin, Servet'i' ateşe atar. Herkes, kaderinin hazırladığı trajediyi yaşar. Thomas Müntzer'in etleri kızgın kerpetenlerle kopartılır; John Knox, gemisinde çarmıha gerilir; Luther, imparatorun yüzüne, “Başka türlü davranmam olanaksızdır!" diye bağırır. Thomas More ve John Fisher, başlarını celladın kütüğüne koyarlar - tümü de unutulmaz kahramanlardır; inançları uğruna yaptıkları çılgınlıkları sonuna değin savunur, acılarının sarhoşluğuna kapılıp kaderlerinde yücelirler. Ama geçtikleri yerlerde din savaşlarının alevleri yükselir, iç çekişmelerde yakılıp yikılan şato ve kaleler, her bağnaz kafanın ayrı biçimde yorumladığı Hazreti İsa'nın ne denli kirletildiğine tanıklık eder. Otuz Yıl Savaşları'nın, Yüz Yıl Savaşları'nın, bu cehennem görüntülerinin yıkık kentleri, yağmalanmış köyleri, Tanrı'nın gökkubbesi altında insanoğlunun hoşgörüsüzlüğünden yakınışı dile getirir.
Sayfa 31Kitabı okudu
Hus, alevlerin içinde yitip gider; Girolamo Savonarola, Floransa'da yakılır; en koyu bağnazlığın temsilcisi Calvin, Servet'i ateşe atar. Herkes, kaderinin hazırladığı trajediyi yaşar. Thomas Müntzer'in etleri kızgın kerpetenlerle kopartılır; John Knox, gemisinde çarmıha gerilir; Luther, imparatorun yüzüne, Başka türlü davranmam olanaksızdır! diye bağırır. Thomas More ve John Fisher, başlarını celladın kütüğüne koyarlar. Tümü de unutulmaz kahramanlardır; inançları uğruna yaptıkları çılgınlıkları sonuna değin savunur, acılarının sarhoşluğuna kapılıp kaderlerinde yücelirler. Ama geçtikleri yerlerde din savaşlarının alevleri yükselir, iç çekişmelerde yakılıp yikılan şato ve kaleler, her bağnaz kafanın ayrı biçimde yorumladığı Hazreti İsa'nın ne denli kirletildiğine tanıklık eder.
56 syf.
·
Puan vermedi
Din ve toplum ilişkisi her zaman süregelmiştir. Bunun en temel nedenlerinden biri ise iktidarların, Tanrı adına konuşup onu kendi çıkarı doğrultusunda kullanmasında, bu koruyucu kalkanın arkasında kendi refahı ve zenginliği için her türlü zorbalığı yapmasında ve halkı baskıyla sömürmesinde yatar; tıpkı günümüzde olduğu gibi.
Tanrının ve dinin ismi ne olursa olsun, hangi coğrafyada ve hangi dönemde geçerse geçsin Tanrı’nın sözü, onun kimin yanında olduğuna göre sürekli değişir değiştirilir. Tabiri caizse din değil Tanrı reforme edilir. Özellikle Aydınlanma Dönemi öncesinde iktidar sürmek için de, iktidarı devirmek için de Tanrı’yı yanına çekmek, onun gücünden destek almak çok önemlidir. Dolayısıyla Tanrı, kimin safında yer alıyorsa halkda , iktidarda ondan yanadır.
Taa ki halk sorgulayana kadar...
On altıncı yüzyıl Avrupa'sı: Protestan Reformu Katolik Kilisesı'ne. güçlülere ve ayrıcalıklılara karşı bir isyana gırışir Böylece. kendılerıne yalnızca cennette eşitlik vaat edılen köylüler ve yoksullar. bu eşitliğe neden burada ve hemen sahip olmadıklarını sorgulamaya başlar. Bunun neticesinde. muktedirlerle aralarında kısa sürede alevlenen şiddetli bir mücadele patlak verır. Tarihe damgasını vuracak bu mücadeleye bir ilahıyatçı önderlık edecektir: Thomas Müntzer. Kendisi Almanya'yı ateşe verecek olan kişi. Ne Martın Luther'ın ne de Katolik Kilisesı nin yanında. Yoksulların Savaşı onun ve sıradan insanların hikayesi.
<Kitapta en sevdiğim alıntı>
"Eşıtsizliğin uzun ve korkunç bır tarihi var. Ve henüz son bulmadı."
Yoksulların Savaşı 
Eric Vuillard