Akıl kalbe hiç hükmedemiyorsa,sadece bütün kontrol duygulardaysa mantık pencereden bakakalırmış.
Bunu çok önceden duymuştum
9/11 diye bir belgesel seyretmiştim, James Hanlon diye bir itfaiyecinin topladığı kanıtların sunulduğu bir belgeseldi. Uçağın ikiz kulelere çarpmasından sonra binanın en alt katından üst katına kadar bombaların nasıl patlatıldığını çeken onlarca video görüntüsü ve hatta bina yıkıntısının en altındaki patlayıcıların analizleri bile vardı. İki gökdeleni olduğu yere yığılacak şekilde yıkmak bir uçağın çarpmasıyla olabilecek bir şey değil. Eğer o binayı uçak yıkmış olsaydı bina devrilir, etrafındaki binaların üstüne yıkılırdı. Bugün kafası çalışan herkes zaten kulelerin CIA tarafından yıkıldığını, uçağın çarpmasının falan her şeyin organize edildiğini biliyor. Usame’nin CIA ajanı olduğunu da biliyordum ama El Kaide’nin kurucusu olduğunu bilmiyordum. Lütfen devam edin”
Yönetim danışmanı olan Simon Denny bir yemekte şöyle söylemişti: "Bindiğim uçakta ilk önce yemek tepsisinin konulduğu sehpayı kontrol ederim, eğer bir kahve lekesine rastlarsam bir daha o uçak şirketini kullanmam; çünkü sehpaları hangi ciddiyetle temizliyorlarsa, motorların bakımını da aynı titizlikle yapıyorlardır."
Halid Ziya Uşaklıgil'in neslinden sonra gelenlerin çoğunda uzun cümleye karşı bir yılgınlık görünür. Bunu kaideleştirenler de olmuştur: Halk dilinin sadeliğini ve konuşma dilindeki cümlelerin kısalığını ileri sürerler. Edebiyat-ı Cedide'den sonraki iki neslin birçok muharrirleri, ellerinde bu yanlış ölçü, köprü üstünde vapura koşarken bir dostuna rastlayan adamın kırık dökük cümlelerindeki otomatizmin nesirden sadeliğe ve tabiiliğe delâlet eden üstün bir kıymet olduğuna inanmışlardır. Bazıları da otomobil ve uçak devrinde uzun cümle yazıp okumayı, içinde yaşadığımız büyük hız devrinin ritmine aykırı bulurlar.
Sayfa 152Kitabı okuyor
“Küçük mutlulukları yaşımız gençken nasıl da ıskalıyoruz, mutluluğu büyük şeylerde ararken küçükleri kaçırıyoruz.”
“Hayat insanı iyi şeylere alıştırdığı gibi kötü şeylere de alıştırıyor.”
“Güven ruh gibidir, çıktığı bedene geri dönmez.”
“Gözler insanın aynasıdır, dışa açılan penceresidir.”
"Kul hayal kurar, kader gülermiş.."
Bazen çokta takmamak lazım, akışına göre yaşamak lazım hayatı. 3 gün önce babamın kuzeni vefat etti, Fransa da. Kendisi de Fransa da yaşıyordu. Geriye mayısın 24'üne Türkiye' ye aldığı uçak bileti, hemen yan tarafımızda olan geçen yaz bakımını yaptırdığı evi, köyde bu yaz yapmaya niyetlendiği bağ evinin temeli kaldı. Yani diyeceğim o ki; ne kadar hesap yaparsanız yapın, hesapta olan değil, nasipte olan gelir başınıza.. O yüzden şuan için en iyisini yapın. Sonrası şükür, sabır ve dua.
Freud’a da salladı hocam
Sigmund Freud aydınlanmış bir adam değil, hatta biraz kaçık biri ama bazen salaklar da güzel şarkı söyler, bazen kayda değer fikirler oluştururlar. Örneğin, bir erkeğin kadınla sevişme fikrinin tekrar rahme girme çabasından başka bir şey olmadığını düşünüyor. Bunu incelemek gerekir. Bu adam bir deli, fikri çok uçuk görünüyor; ama Sigmund Freud gibi bir adam, deli olsa bile çok dikkatle dinlenmeli.
Bu görüşünde bir gerçeklik payı olduğunu düşünüyorum: rahme ulaşma arayışı, çıkmış olduğu yere dönme arayışı. Rahme ulaşamaz, bu doğru. O yüzden birçok şey yaratmıştır; mağaralar, evler, uçaklar yapmaya başlamıştır. Uçağın içine hiç dikkat ettin mi?... Bir gün insanların tuzlu sulu küvetlerde yolculuk yaptığı bir uçak görürsen hiç şaşırma. Uçak sana benzer bir duyguyu yaşatabilir ama yine de tatmin edici olmaz.
28.04.2019
9 saat derse girmiştim, 500 tane öğrencinin nöbetini tutmuştum. Belki abartılı gelecek ama kirpiklerime kadar yorulmuştum. Telefonumun şarji okuldayken ilk defa o gün bitmişti. Köyün son aracına yetişip eve gelmiştim. Sabah 7'de çıktığım evden akşam 19.00'da dönmüştüm. Saat 21.00'da arkadaşlarım kapımı çalmıştı. Söylediklerini ilk
Cahit Zarifoğlu; güreş, müzik, resim hobileri dışında kuşlarla birlikte uçmak isterdi.
Mavilikte süzülmek için pilotluk eğitimi alıp uçak kullanabilir düzeye geldi fakat gözünde ve kulağında rahatsızlık olduğu anlaşılınca pilot olamadı.
/ 
Cahit Zarifoğlu
🪶