Mescid-i Aksa'yı gördüm düşümde
Bir çocuk gibiydi ve ağlıyordu
Varıp eşiğine alnımı koydum
Sanki bir yeraltı nehr çağlıyordu
Gözlerim yollarda bekler dururum
Nerde kardeşlerin diyordu bir ses
İlk Kıblesi benim ulu Nebi'nin
Onun gözünde değersiz bir günahkar olduğumu anladığım gün girdim bu şeytani kepazeliğin yuvasına. tüm kapıları üstüme kapadı şehvetli dudaklar. Tanrı bile unuttu beni, Zevkten Çürümüş ve yüzyılların tozuyla ağırlaşmış bir mezarda..
"Onun gözünde değersiz bir günahkâr olduğumu anladığım gün girdim bu şeytani kepazeliğin yuvasına. Tüm kapıları üstüme kapadı şehvetli dudaklar..
Tanrı bile unuttu beni, zevkten çürümüş ve yüzyılların tozuyla ağırlaşmış bir mezarda..."
Bütün sevdiklerim beni karanlıkta unuttu. Son gemiyi duyan bile olmadı. Posta da o mektuptan habersizdi, ki zaten mektubu yazacak kimse yoktu.Ve her şey sahteydi.
Fernando Pessoa - Huzursuzluğun Kitabı