Asıl ölüm unutulmayacak dahi olmamaktır
-"Ölüm o kadar güç değildir. Unutulmak yamandır."
Babası fısıldadı:
- "Asıl ölüm unutulmaktır."
"Ölüm o kadar güç değildir. Unutulmak yamandır."
UNUTULMAK...
Unutulmak çünkü ölümün provası, hatta bin beteri. Düşün. Bir bedenin var yeryüzünde ruhunun eşlik ettiği, yaşıyorsun ama hatırlayanın yok.
Sayfa 445Kitabı okudu
Ancak bir şeyi daha az düşünmeye çalışmak onu aklın tamamına yaymak demektir. Çünkü iradeyle, unutulmak istenen düşünce kadar alay edilen hiçbir gerçeklik yoktu.
Çünkü insana bulaşan en büyük lanet, unutulmaktır. Çünkü unutulmak en hüzünlü kayboluştur. Çünkü unutulmak. Yeis ve keder.
Sayfa 26Kitabı okudu
Bir şiirin en yalın hâlidir unutulmak..
Sayfa 57Kitabı okudu
Özlemle yâd edilen geç miş avuntu; yok sayılıp unutulmak istenen geçmiş ise, sırtta kamburdur. Övünülen yahut dövünülen geçmiş yüktür. Abanmadır. Kâbustur. Oysa geçmiş, hatasıyla sevabıyla sahiplenilmesi ve iletişime geçilmesi gereken bir dünyadır.
Sayfa 193Kitabı okudu
Geçmişimizde en çok özlediğimiz mi en çok unutmaya çalıştığımız?
En unutulmaz olan mı en unutulmak istenen?
Sayfa 44 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Benim ülkemde bir kadın eğer kısırsa, kocasının onu boşamasını ya da bırakmasını beklemez. Kendisi uzaklaşır. Unutulmak için gözlerden uzak bir köşe bulur!" dedi.
Sayfa 188Kitabı okudu
Bir Güzelle Güzel Güzel Yaşamak İsteyenlere
Tanzimat’tan beri edebiyatımızda süregelen bir arayış vardır. Bu arayış şiirde de kendini göstermiştir. İlk önce muhteva değişmiş, şekil aynı kalmıştır. Sonraysa şekil de değişmiş ve tamamen batılı ve halk diline indirgenmiş bir şiir hayat bulmuştur. Bu şiir nev’inin öncüleri elbette ki Nazım Hikmet ve garipçilerdir.
Muzaffer Tayyip Uslu da garipçilerin revaçta olduğu bir dönemde şiirler kaleme almış ve kendi deyimi ile şiiri “gökten yere” indirmiştir. Şiirin konusu artık insandır. Basit ve günlük konuşmada da kullanılan kelimeler ile de güzel şiirlerin yazılabileceğini kanıtlamak istemiştir belki de.
Ben bu küçük ama sımsıcak kitabı beğendim. Uzun bir zaman garipçilerin kendilerine ve takipçilerine karşı tavrım oldukça soğuktu. Lâkin bu tavrı nihayet aşabildim. Eğer siz de serbest şiire uzaksanız ilk olarak bu şiirleri okumayın. 
Orhan Veli Kanık ’nin “Kitabe-i Seng-i Mezar” şiiri ile başlarsanız daha yararlı olur.
Ben bu kitaptaki hemen hemen her şiiri sevdim. Bunda özellikle filmin de tesiri vardı. Çünkü bir kısım şiiri filmlerde zaten duymuştuk mesela "İsterdim" şiiri. Okurken veya dinlerken hep aynı his dolar içimde: "Bir güzele güzel olduğunu söylemek istedim ben de onun gibi, aynalardan evvel ilk ben göreyim isterdim." İçimde biriken duyguların en güzel ifadesini sunduğu için kendi adıma teşekkür ederim.
Kıvanç Tatlıtuğ’un, Muzaffer Tayyip Uslu rolünde oynadığı Kelebeğin Rüyası isimli filmi de izleyebilirsiniz. Unutulmak istenmeyen şairlerimiz Rüştü Onur ve Muzaffer Tayyip’i bize hatırlatan filmdir, Kelebeğin Rüyası.
İnsana bulaşan en büyük lanet, unutulmaktır.
Çünkü unutulmak en hüzünlü kayboluştur.