''Eğer sevgi üretmiyorsa yüreğiniz, başarılı bir üretici değilsiniz.''
Bir insanla etkileşim kurduğun zaman iki seçeneğin var, ya o insanı ''olduğu gibi kabul edebilirsin'' veya ''olduğu gibi kabul etmeyebilirsin.'' Aslında bu, yalnız insanlarla ilgili değil, nesnelerle ilişkin için de söz konusu. Örneğin taşla ilişkinde ya taşı ''olduğu gibi kabul edersin'' ve böylece taşın sert olduğunu anlarsın ve ayağını taşa vurmamaya özen gösterirsin ya da taşı ''olduğu gibi kabul etmezsin'' ve taşa ayağını vurup da ayağın acıdığında avazın çıktığı kadar bağırır ve taşa küfredersin. Bunun gibi bir insanı yargılamadan olduğu gibi kabul edersen onunla çatışmaya, çekişmeye girmez, saygı içinde ilişkini sürdürebilirsin. İşbirliği içinde karşılıklı saygı ve kabule dayalı ilişkiler içinde üretici olabilirsin.
- Doğan Cüceloğlu / Başarıya Götüren Aile -
Tüketici yaşamak iyi değildir. Üretici olalım.
[Mustafa Kemal Atatürk]
İktisatçılar ise işçilere tekrarlayıp duruyorlar. Toplumsal serveti arttırmak için çalışın!
Ama bir başka iktisatçı, Destut de Tracy onlara şu cevabı veriyor:"Yoksul uluslar, halkın rahat ettiği uluslardır; zengin uluslarda ise halk genelde yoksuldur."
"Emekçiler, üretici sermayelerin birikimine katkıda bulunarak ,ücretlerinin bir kısmını er ya da geç ellerinden alacak olaya katkıda bulunurlar."
"Tutkulardan, eşyalara ve benliğimize bağlılıktan kurtulmak demek olan özgürlük, sevginin ve üretici 'olmak' ın ilk koşuludur. "
Sayfa 89 - SayKitabı okudu
Başarı eski dünyanın insanlarını öfkelendirir
Yıllar önce bir Amerika seyahatinin sonunda her zaman olduğu gibi yine New York’un Kennedy Havalimanı’ndan uçağa binmiş, İstanbul’a dönüyordum. Uçaktaki koltuk komşum yaşlı, iyi giyimli bir adamdı. Uçak belirli yüksekliğe ulaştıktan ve kemerlerimizi çözebileceğimiz duyurusu yapıldıktan sonra, hostesler
“Emek tarafından üretilen nesne, onun ürünü, artık üreticisinden bağımsız bir güç olarak, emeğe karşı yabancı bir varlık olarak dikilir… işçi kendisini işte daha fazla harcadıkça, kendine rağmen yarattığı nesneler dünyası daha güçlü hale gelir, o kendi iç dünyasında daha da yoksullaşır ve daha az kendisine ait olur” (s.122).
“Ancak yabancılaşma
Bir insan, özünü gerçekleştirdiği zaman mutlu olur. O öz yaratıcıdır. O öz üreticidir. O öz paylaşımcıdır. O öz candır.
Bir insan, özünü gerçekleştirdiği, yaratıcı, üretici ve paylaşımcı olduğu zaman, onun yaşamı anlamlı ve coşkulu olur.
Sayfa 202
