Merhaba dostlar,
Ekim ayının son kitabı, insanın sebep olduğu, dünyanın en büyük felâketlerinden birinin hikâyesiydi.
Derken İzmir depremi geldi. Deprem doğal afet ama plansız yapılaşma ve kötü inşa edilen evler yüzünden yine insan eliyle yapılmış bir felâket hâline geliyor. Hayatını kaybedenlere rahmet diliyorum. Umarım enkaz altında kalan tüm canlılar kurtarılır. Kalpleri endişeyle dolu tüm dostlara, tüm canlara dayanma gücü dilerim.
Kitaptan biraz bahsetmek istiyorum. Çernobil felâketinden on yıl sonra hazırlanmış. Kurgu bir eser değil. Yazar, felâketi yaşayanlarla, onların yakınlarıyla, üst düzey yetkililerle, köylülerle, çocuklarla yaptığı sohbet/röportajları kolaj halinde kitaplaştırmış. Yani her kelimesi gerçek. Maalesef...
İhmaller silsilesine, cahilce girişilen çalışmalara, reaktörde çalışanlar dahil herkesin bilgisizliğine, yönetimin insanları nasıl kandırdığına, her şeyi örtbas etme kararlılığına, o köylülerin, çocukların, zorunlu olarak temizleme çalışmalarına gönderilenlerin durumuna, yaşadıklarına inanamadım. Akıl alır gibi değil. Ama hepsi gerçek. Maalesef...
Hayretle, üzülerek, içim yanarak okudum. Zor bir kitap ama bence okunması gereken bir kitap.
Sevgiyle kalın
