Derin arkadaşlık
Oldukça kısa, 15 dakikada okunabilecek bir kitap ama içerisindeki resimleri incelemeye kapılırsanız daha da uzayabilir tabii. Ben hikayeyi beğendim ama içeriğindeki yetişkin dili ve çıplaklık pek bana göre değil -gerçi canım Gaiman bunu düstur edinmiş gibi (bkz. 
Yıldız Tozu). Yine de aşırıya kaçmadığı görüşündeyim o yüzden çok rahatsız etmiyor. Oldukça basit anlatılmış, kafa yormuyor. Gaiman’ın hayal dünyasının genişliği beni gerçekten her defasında şaşırtıyor, bazı bazı da ürkütüyor ama çok seviyorum bu yazarı.
Not: Bu eseri okuduktan bir süre sonra üzücü bir şekilde yakın zamanda kendisinin bir Tumblr paylaşımında “İsrail’in var olma hakkı olduğunu ve Filistin’in devlet olarak tanınması gerektiğini” söylediğini okudum. Bana çift yönetimli devlet önerisinden farksız geldi bu söylem ve en sevdiğim yazardan bunu duymak beni gerçek anlamda üzdü. Kitaplarına bir daha aynı bakabileceğimi sanmıyorum ve boykotuma devam edeceğim için Gaiman ile son buluşmamız olabilir. Elimde başka kitabı kaldı mı okumadığım, bilemiyorum ama… tekrar satın almayacağım net.
