Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
(Bu inceleme sadece Kule ile ilgili değil serinin tamamıyla ilgilidir.)
Kara Kule Serisini okumaya başlamadan önce seriyi uzunca bir süre araştırdım, hakkında onlarca olumlu, olumsuz yorum okudum (İlk göz ağrım Yüzüklerin Efendisi ile bile kıyaslayanlar vardı - tabi şimdi bu arkadaşlara sadece gülüyorum) seriyi çok beğenenler olduğu gibi, yarım bırakanların sayısı da az değildi ve nihayetinde türü ve Stephen King'i sevdiğim için seriyi temin edip okumaya başladım.
Açıkça söyleyebilirim ki, sonradan eklenen Anahtar Deliğinden Esen Rüzgar (yazarın deyimiyle Kara Kule 4.5) ile 8 kitaba çıkan Kara Kule serisi bende beklediğim etkiyi yaratmadı. Roland, Eddie, Susannah, Jack, en sevdiğim Oy hepsi birbirinden sağlam karakterlerdi ama hikaye bir türlü vadettiği seviyeye çıkamadı. Tabi bunda bazı abartılı olumlu yorumların yarattığı yüksek beklentinin etkisi de büyük.
Özellikle Stephen King'in trafik kazası geçirdikten sonra yaşadığı, serinin yarım kalabileceği endişesiyle bir an önce seriyi tamamlama isteği pek olumlu sonuç vermemiş. Özellikle kitabın sonu çok bilinen bir filmin sonuyla aynı olmuş (Okuyan herkes bu filmi anlamıştır ama okuyacaklar için büyük bir Spoiler olacağı için bu filmin adını burada yazmıyorum ancak tahmin yürütecekler için şunu söyleyebilirim Yüzüklerin Efendisi değil) bu nedenle de "vay bee" dedirten bir son olmadı.
Yinede herşeye rağmen seriyi okuduğum için kesinlikle pişman değilim. Hayal dünyama "Oy" gibi unutulmaz bir karakter hediye etti :)
Kısaca şunu söyleyebilirim beklentinizi çok yüksek tutmazsanız sağlam karakterlerin olduğu uzun bir yolculuk sizleri bekliyor.
Öncelikle şunu söylemem gerekir ki nefis bir kitap. Bay Mercedes serisinin ikinci kitabı olabilir yalnız bu kitabın başlı başına farklı bir konusu olduğu için ilk kitabı okumamış olsanız bile farketmez. İlk kitaptaki emekli polis memuru Billy Hodges gene iş başında ancak birinci kitaptaki gibi ana karakter değil, olaya sonradan ekibiyle beraber dahil oluyor ve siz ilk kitabı okuduysanız "vay be burda da karşılaştık gene" diyorsunuz. Stephen King o kadar usta bir yazar ki onun her kitabını okuyuşumda daha fazla Stephen King okumalıyım diyorum. Kitabın kurgusu satır satır film izler gibi okumanızı sağlıyor ve son sayfalardaki heyecan inanılmaz bir boyuta ulaşıyor. İyi okumalar.
Dünyanın sonu temalı bir kitap. Cep telefonlarının yaydığı frekanslarla zombiye dönen insanlar ve onlarin arasinda kalmış telefon kullanmayan azınlığın mucadelesi...
Baslarda yazarin diger kitabı "Mahşer"i andırsada yarisindan sonraonun kadar olmadigi anlasiliyor. Finali de neredeyse ayni.
Çok da vay be ne kitapmis dedirtmese de keyfle okunabilecek bir kitap
Stephen Hawking...
Newton ve daha sonra PAM. Dirac tarafından işgal edilen Lucasian Professor of Mathematics (Lukasgil Matematik Profesörü) Ünvanına sahip olan, karadelikler ve bunlarla ilgi önemli kuramların sahibi, geçen haftalarda yaşamını yitiren zamanın en önemli bilim adamıydı. Hakkında anlatılacak o kadar çok şey var ki hangisini
Yok King polisiye yazamıyor, yok bu kitap korku olmamış, yok çok sıradan, vay efendim kendi tarzından uzaklaşmış türlü türlü çeneleri kapamış serinin son kitabı. Okurken insanı 1974te yazdığı ilk romana bile götüren son kitap, Son Nöbet. Pembe balıkları takip et sadık okuyucu... birini bile atlama... müziği duyuyor musun?...
Ana karakterimiz Stephen Leeds bir şizofren ve kendisinin halüsinasyonları -kendi deyimiyle suretleri- var. Bu halüsinasyonların da her birinin farklı özellikleri var. Kimisi silahlarla yakından ilgilenmiş eski bir asker, kimisi de tek bakışta fotoğrafların sahte olup olmadığını anlayan bir fotoğraf uzmanı. Ayrıca bu halüsinasyonlar Stephen'a
İlk defa korku türünde bir roman okuyacağım.
Bir türe bağlı kalmanın doğru olmadığını düşünen okurlardanım. Yani okur dediğin sadece aşk, kişisel gelişim vs okumamalı. Okur, her meyveden biraz biraz tatmalı. Böyle düşündüğüm için bu türde okuma isteği duydum. Son sayfaya geldiğim vakit büyük ihtimalle “Vay beee” diyeceğim o yüzden son sayfaya ulaşmak için sabırsızlanıyorum.
Bizler bir sofrada oturuyoruz. Yemeklerimiz ise kitaplar. Doymak gibi gayemiz yok. Yiyebildiğimiz kadar yiyeceğiz. Yedikçe büyüyeceğiz ama bu büyüme bedenen olmayacak. Bu büyüme ruhen olacak. Bu büyüme ruhu okşayacak. Ruhunuzu okşayan şeylerden uzak durmayın.
Okuyunuz.
Bir süredir tarih okumaları yapamıyordum. Yeni bir tarih kitabı ile beraberiz. Tanıtacağım kitap Yavuz Bahadıroğlu'nun Osmanlı'nın Yazılmamış Tarihi isimli kitabı. Kitap adından da anlaşılacağı üzere Osmanlı'yı kısa kısa olaylar ve kişiler üzerinden anlatan bir kitap. Olaylar ve kişiler dediğim hani oradan buradan duyup da vay be! böylemiymiş bu iş diyerek şaşırdığımız ve gururumuzu okşayan cinsten olanlar. Örneğin 1534 yılında Viyana'daki St. Stephen Katedrali'nde yaklaşan Osmanlı akıncılarını haber vermek için memurlar tayin edilmiş ve bu memuriyet 1956 yılında kaldırılmış. Bir başka örnek. Napolyon Bonapart'ın "Bir ihtiyara maskara olduk.. Akka'da durdurulmasaydım, belki Şark İmparatoru olurdum" dedirten ve eski bir berber çırağı olan Cezzar Ahmet Paşa. Bu ve bunun gibi birçok kahraman ve destansı olaylar anlatılıyor kitapta. Yer yer de tarihimizle ilgili tartışma konusu olan olaylar da açıklanmış. Velhasıl tarihi sevmeseniz bile bu kitapla güzel bir başlangıç yapabilirsiniz. Kitapla ilgili olumsuz eleştirilerim de olacaktır. Her ne kadar bu kitap edebi bir kimlik taşımasa da sonuçta okunuyor ve bu yüzden de eleştiriyi hak ediyor. Anladığım kadarıyla kitaptaki bölümler gazete veya dergilerde yayınlanmış yazıların toplanmış hali. Bundan mıdır bilmem ama bazı bölümlerde okuduğunuzu diğer bölümlerde de aynen görüyorsunuz. Bu sizde ya ben bunu önceden biliyor muydum bir yerde okumuş muydum hissi uyandırıyor. Keşke yazar ve yayınevi tekrara düşmeseydi. Tavsiye ettiğim bir kitap oldu yine de. İyi Okumalar.
okunmuskutuphane.blogspot.com
Hepimizin hayatında bir siyah damar vardır. Önemli olan karanlık tarafımızı göme bildiğimiz kadar derine gömmek. Acılarımızdan , düş kırıklıklarımızdan, korkuşarımızdan kaçmak yerine onlardan ders çıkarmak ve aslında hayatımızda olan her kötü şeyin iyi bir anlam barındırdığını kendimize fısıldamalıyız.. Çünkü her zaman bal mevsimi gelir.. Vay
