Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Sultan Nüzhet, Babalar ve oğullarıyla vede katiller.... Ahmet Ümit, tanınmış tarih profesörünün cinayetinden yola çıkarak gerçek bir tarih öğreticiliği ile farklı bir tarih dersi vermiş...Ahmet Ümit' in okunması gereken romanı....
Kitap otobiyografi olarak yazılmıştır. Muzaffer İzgü Adana doğumludur. Çukurova insanı olmasından mı yoksa Anadolu insanının talihsiz yazgısından mı bilinmez kitaplarınada yoksulluk, varoş hayatı, toplum ve ailelerin demografik yapısını irdeler.
Ailesi ile birlikte çocukluğundan itibaren yoksulluğu ama gerçek manada yoksulluğu iliklerine kadar hissederek büyür, kendi deyimiyle babası Adana 'nın ilk gecekondusunu yapan kişidir. Her fırsatta babasının yoksulluğun getirdiği problemleri çözmek için yaratıcı fikirlerle dolu olduğunu vurgulamıştır.
Babasına verdiği bir söz vardır, ne olursa olsun okuyup öğretmen olacaktır. Eğitim hayatı boyunca birçok meslek kolunda çalışmıştır. En çok getirisi olanın sinemada gazoz satmak olduğunu söyler.
Bu kitabı neden okumalıyız sorusunun cevabı yazarın haytında gizlidir. Toplumun en alt kesimlerinde yaşayan hayatların bire bir aynası niteliğinde ki bu kitap sizi yanı başımızda 'hayatta kalma' mücadelesi veren insanlarımızla empati yapmaya zorlayacaktır.
Babasına verdiği sözü tutup öğretmen olmuştur, böylesine kutsal bir meslek için kendisinin ve ailesinin harcadığı çaba taktire şayandır.
Site imkan vermiş olsa idi bir 10 puan daha verirdim.
Üç küçük çocuk ve her şeye yetişmeye çalışan bir anne...
Hayatı hep hareketli her işe koşturuyor. Sarah bir gün işe giderken kaza geçirir ve uyandığında sol tarafını hissetmez.Beyni sol tarafı reddediyor. Beyin sol taraftaki hiçbir şeyi dikkate almıyor. Sol onun için yok... Gerçek olduğu kadar etkileyici ve sürükleyici bir hikaye. "Ben olsan ne yapardım " sorusunu sık sık kendimize soracağımız çok dokunaklı bir eser. Okurken çok etkilendim, kesinlikle okuyun. .
Bana göre Margaret Weis fantastik kurgunun okuması en zevkli (en iyi değildir kasıt) yazarıdır. Başarısının net olarak düştüğü birkaç serisi vardır ve hepsinin ortak bir noktası var. Gerçek dünyadaki kültürlerden esinlenerek modifiye ettiği seriler bana göre hep iki tık aşağıda kalmıştır. Ejder Gemileri seriside aynı kaderi paylaşmış. Viking kültüründen esinlenerek onu fantastik dünyaya uyarlamış ama ne gerçek ne fantastik kalabilmiş gibi bir sonuç olmuş. Galiba kendisinin kurgusal veya fikirsel kısıtı olmadan yazması gerekiyor, o kısıtlar daha da düşürüyor. Yaratıcı yazarlık mezunu bir insanın kısıtı olmaması en güzeli galiba.
Hermann Hesse "yarış atı gibi yetiştirilen çocuk" hikayesi kurmuş ve bunun üzerinden hem insanların tutumunu hem de dönemin eğitim sistemini eleştiriyor.
Çocukların içindeki gelgitleri çok iyi yansıtmış, onunla birlikte siz de sıkılıyor ve sanki yeniden össye hazırlanıyormuş gibi boğulacağınızı hissedebiliyorsunuz (En azından bende o etkiyi yarattı)
Anlatımda betimlemeler çok fazla bu bazen konudan kopmaya sebep olabiliyor. ara ara sıkıldığımı itiraf etmeliyim.
Bir de sonunun daha vurucu olmasını bekledim. ancak kısacıktı ve geçiştirilmiş gibi geldi açıkçası.
Çok derin etkiler bıraktı diyemem ama okuduğum sürede keyif aldığım da bir gerçek.
520 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
Kitaba başladığımda çok etkilendiğim bir şey vardı. Tamamen bittiğinde ne olduğunu bulacağıma inanmıştım.Net bir şekilde bulabildiğimi söyleyemem.Ama sanırım beni asıl etkileyen şey bir insanın istediği bir şey uğruna ne kadar çabalayabileceğini,nelere katlanabileceğini anlayamamamdı.Martin'de gördüğüm azim,tutkuyu ben ne başka kitaplarda ne de gerçek hayatta gördüm.Bir insanın uğruna savaştığı insan bile arkasında durmazken inancına sarılıp yürümesi aklımın almadığı bir şey.Nasıl yapabilir bunu diyerek bitirdim kitabı.Ve sonunda gördüm ki geriye ne inancı,ne benliği,ne tutkusu kaldı.Eski ve yeni benliği arasında kalan bir insan,arafta kalmak gibi sanırım.Hislerini kaybetti ama o aklını kaybettiğini sandı.İnancını kaybetti ama o aşkı kaybettiğini sandı.Bu kitapta gördüm ki ölüme yürümek şuur kaybından ve insanın artık hissedemez olmasından başka bir şey değil.Hissedebiliyor olsaydı onu aşağılayan insanların ne kadar boş,ne kadar yapmacık olduğunu görmekle birlikte hayatını değiştirdiği insanların ne kadar gerçek olduğunu görür ve hayatını değiştirebileceği daha nice insanların olduğunun farkına varırdı.Kurtuluş için acele etmezdi.Ama o ,yeni bir hayatın kapısından girecek kadar şanslıyken ona bunları gösterecek birine sahip olamayacak kadar şanssızdı.
Çok cici bir kitap. Bir çeşit anomaliyle doğan August'un hikayesi. İlk sayfadan itibaren okuru içine çeken ve su gibi akan bir hikaye. Zorluklarla, acımasızlıklarla, ön yargılarla dolu bir hayata ne kadar dayanabilirsiniz? Kitap benden tam puan alamadı ama sonuna kadar yüzümde tebessümle okudum. Size keyif verecek, gerçek hayattan bir şeyler okumak niyetindeyseniz, elimde sürünmesin kolay okunur olsun diyenlerdenseniz bence kaçırmayın.
şunları düşünmeden edemedim ve giderek daha rahatsız oldum kitabı okurken: birincisi, bir şeyin anlaşılması için onun ortakarar hale getirilmesi çok yanlış birşey. mevlana ve şemsi tebrizinin ilişkisinin ve etraflarındaki insanlarla ilişkilerinin derinliği sıfır. hakikaten sıfır. ikincisi, tebrizi de mevlana da amerikan filmlerindeki mistik tipler gibi. yani ne tebrizinin tasavvufa, mevlanaya, "tanrı'ya" bakışı böyle olabilir ne de böyle olması mümkün olabilir. elif şafak gerçek bir mürşid tanımadı ve hayallerine göre yazıyor olmalı.çünkü efendiler, mürşidler yolun büyükleri şeriatın kurallarını edeblerinden terketmezler zaten. Bütün mesele burada edeb değil mi?elif şafak okurların anlattığı şeyi anlaması için tasavvufu sığlaştırıyor bence, ve bu büyük bir hata. tebrizi, mevlana ve diğerleri bu kadar tanıdık, bildik ve klişe kelimelerle konuşamazlar. Tebrizi de tasavvufu ölü ozanlar derneğindeki öğretmenin neşesine benzer bir tarzda anlatamaz. baba ve piç'i de okuduğum için bu iki esere bakarak elif şafak'ın büyük meseleler hakkında belki, bir olasılıkla, iyi niyetlerle de olsa yanlış cümleler kurduğunu düşünüyorum.
Ödül sistemini genel anlamda oldum olası sevmemişimdir. Kendimi sinefil olarak bile nitelendirebilecek iken oscar törenlerinden cüzzamlı gibi kaçarım, çok kurgusal ve amaçlıdır. Ödül (hatta adaylar bile) iyi olandan çok sistemi parlatanın olur, gücün haklılığına güzelleme yapılır genelde. Yapım şirketlerinin PR çalışması ölçü olarak daha belirleyicidir. Aynı toplum mühendisliğinin bir parçası olarak bazı nobel edebiyat ödülleri gibidir. Güçlünün "sahte" haklılığına kanıt yapılan "gerçek" harçtır, çimentodur. Artık egemenin sözel organıdır, ağzıdır o ödüller. Bu kitapta ödül sisteminin anti versiyonu gibidir.
Genelin normalleştirdiği kavramların sorgulanması gerektiğini, sizin çoğu seçiminizin adınıza çok önceden yapıldığını, sadece önünüze konan kısıtlı (ve zararsız) alternatiflerden seçim yapıyor olduğunuz yanılsamasına düşmemeniz gerektiğini anlatır. Gerçeklerle (doğrularla değil kasıt) yüzleşmenin keyifsiz mutluluğunu yaşatır. Monte edildiğiniz sistemden ne kadar koparılamaz durumda iseniz o kadar rahatsız olacağınız ve başarısız bulacağınız bir kitapla karşı karşıyasınız.
Gündüze karşı geceyi savunur, cennete karşı cehennemi anlatır. Uslu ama sahte çocuklar haline getirilmeye izin vermeyin der. Sorgulayan, yaramaz ama gerçek çocuklar olun der. Kısaca yaratılan sahte cennetlere inat "Cehenneme Övgü"dür.
268 syf.
9/10 puan verdi
Bu kitap için birçok güzel şey söylenebilir. Doğan Cüceloğlu, insanlar arası iletişimi, psikoloji bilimine dayanarak gayet anlaşılır bir biçimde ele almış. Bütün bunları anlatırken; gerçek yaşamdan verilen örnekler, anlatılan konuyla ilgili Aziz Nesin gibi yazarların yazmış olduğu insan ilişkilerine dair hikayeler, çeşitli gazete yazıları ve psikoloji alanında uzman kişilerin görüşleri kitabı daha da zenginleştirmiş. Kitaptaki karikatürler ve anlatılan konuyla ilgili çizimler, oldukça ilgi çekici. Kitabı diğer okuduğum kitaplardan ayıran özelliği ise, okuyucunun uygulaması için çeşitli alıştırmaların verilmesidir. Bu alıştırmalar ile kişi kendini daha iyi tanıyabilir, insan ilişkilerinde daha yapıcı olmayı öğrenebilir. Okunmasını tavsiye ederim.
