"Duygularınıza güvenin!" Ama duygular sonuç ya da başlangıç değildir: Duyguların arkasında eğilimler, isteksizlik gibi bize miras kalan yargılar ve değerlendirmeler bulunur...
Bir duygunun verdiği ilham bir yargının -ama genellikle yanlış bir yargının- torunudur ve hiçbir şekilde sizin kendi çocuğunuz değildir! Kişinin duygularına güvenmesi, içimizdeki mantık ve deneyim olan tanrılar yerine, büyükbabası ile büyükannesine ve onların büyük anne ve babalarına itaat etmesi demektir.
—Friedrich Nietzsche
Sayfa 59 - Altın Kitaplar Yayınevi 1. BasımKitabı okudu
İnsanları değerlendirmeye gelince, ne tuhaftır, varlıklar içinde kendi değeriyle ölçülmeyen yalnız bizleriz.
-Bir atı güçlü ve çevik olduğu için överiz, kumaşıyla değil.
-Bir tazı koşmasıyla övülür, tasmasıyla değil.
-Bir kuş kanadıyla övülür, püskülleri, çıngıraklarıyla değil.
Niçin bir insanı da kendinin olanla değerlendirmiyoruz?
Bir