Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Pişmanlık mı... Hayır değil... Bana armağan kalır yalnızlığı... Anlamak mı... Mümkün değil... Aklımı aşar fikri onsuzluğun... Parça parça bu ömrümü verdiysem en güzeline feda ettim... Kırık, dökük bu kalbimi ettiysem en özeline heba ettim... Ağlamadan, sızlamadan gittimse en büyüğüne veda ettim... Utanmadım söylemeye hakkımı en değenine helal ettim...
Veda etmiyorum.Pusuda bekleyen yerçekimi beni çekip aşağı almadığı sürece bu bir veda değil.Ama sen yaşadığına göre,bunu nasıl yapabilir ki.
Reklam
"Nerede olduğumu biliyorum. Bunu bilecek kadar yaşadım kendi başıma."
Birbirlerine ettikleri veda birbirlerine kavuşmaları kadar sevgi dolu oldu. İki insanın kavuştuğu anla ayrıldığı an insan hayatının en önemli iki anıdır.
her öpücükte bir veda tadı, her kucaklaşmada soluk soluğa bir kaçış gizliydi.
Köprüden Önce On Çıkış!
Zaman ikiyüzlüdür; Bir yüzü firak, bir yüzü visal. Bir yüzünde sevda hazırlar, bir yüzünde veda saklar.
Reklam
Fakat bedbahtsan, fakat bu adam seni anlamıyorsa bana gelmez misin? Ne diyorum? O kadar sevdiğim gözkapaklarına son veda busesini bırakmaktan bile beni men ettiren vazifen, yoksa vazife de değil mi?
Sayfa 80 - Can YayınlarıKitabı okudu
Er ya da geç herkes yetim ya da öksüz kalıyor. Kimisi yetin yahut öksüz bile kalamadan kendisi hayata veda ediyor.
Bir elveda bu. Olacaklardan habersiz bir veda.
‘’ Biliyorum, bir gün dayanamayacak küçük kalbim; arkamı dönüp inandığım ve güvendiğim her şeye veda edeceğim. ‘’
Reklam
Lyon 'da Düğün
Birçoğu bitkin bir halde saman çuvallarının üzerine yaslanmıştı , bazıları ise ayakları sallanan tahta masaya geçip titrek mum ışığı altında aceleyle geride kalanlara veda mektubu yazıyordu, hepsi de hayatlarının bu soğuk mahzende mavi titrek ışığı olan mumdan daha kısa süreceğini biliyordu. Fakat hiçbiri fısıldaşmanın dışında bir şey yapamıyordu, tam da o sırada caddede patlayan bombaların boğuk sesleri ve hemen arkasından yıkılan evlerin gürültüleri donmuş sessizliği parçaladı. Ancak olayların bu kadar hızla cereyan etmesi, bir sınavdan geçen bu insanların hissetme ya da net düşünebilme yetilerinin tümünü yok etmişti; çoğu da bu karanlık mahzende mezarlarını hayal ediyormuş gibi hiç hareket etmeden, hiç konuşmadan, bir yere yaşlanmış öylece duruyordu; artık hiçbir beklentileri kalmamıştı,hayata, yaşayanlara çoktan sırt dönmüş, hiç hareket etmiyorlardı.
Her veda yeni bir başlangıçtır ve ben yeni hayatımın başlangıcındayım.
Sayfa 103Kitabı okudu
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.