Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
128 syf.
8/10 puan verdi
Bir değişiklik yapıp önce dizi serilerini izleyip, sonra okuyacağım. Lakin belirtmem gerekir ki, bu sadece bir kitap değil aynı zamanda eski Kıta Avrupası ve Osmanlı Devleti'nin gerçekleri; izlediğim karakterlerden hepsinden bir tane özellik bulabilirsiniz kendinize. Dönem dizilerine ve eski İngilizceye ilgimden dolayı fevkalade bir seri. Öz eleştiri yapacak olursak, keşke bizim dönem dizilerimizde sadece yatak, harem ve entrikadan ibaret olmasaydı; gel gör ki bugün geçmişimizi iyi bilmediğimiz ve kabul etmediğimiz için, geleceğe yön veremiyoruz. Hal böyle olunca bir kere daha İngiliz aklına şapka çıkartıyor insan. Tabii böyle dedim diye linç yemem umarım kesinlikle ve kesinlikle bir manda himaye söz konusu değildir.Gelir şimdi Enternasyonel Müslüman ve Türkücü Tayfası Neyse, ahh bir Thomas var ki Allah'ım akıllara zarar tam tipim lakin hemcinsi değilim şanş yok, ahh O'brien seni benim elime verseler entrikanın alasını görürdün, şeytanı şişeye sokmuş insanım ben
Velhasıl kelam izleyiniz efendim dozunda olduğu sürece problem yok.
Cehennem Ateşinde Yakma Ya Rabbi
Okuduğumda gerçekten cehennem ateşini ne kadar da hafife aldığımızı bir kez daha idrak etmemi sağlayan kitaplardandı ... hani derler ya ‘bakış açınızı değiştirecek’ diye işte tam da böyle bir kitap.
Aslında bu kitap,benim tam olarak bakış açımı değiştirdi diyemem çünkü zaten böyle bakıyordum olaya ama olanı temizledi :)) o yüzden elhamdulillah...
Gerçekten bizler cehennemi tanıyor muyuz ? -kitabı okuduktan sonra tanımadığınıza kanaat getireceğinize eminim- yoksa birilerinin dediği gibi ‘ne olacak canım! cehennemde biraz yanar çıkarız’ mı ?!
işte bunu diyenler için bende diyorum ki;
Acaba Allah Teâlâ’nın ateşiyle,dolayısıyla azabıyla da dalga geçiyor olabilir misiniz ? çünkü; Allah’ın cehennem ateşini bizlere tanıttığı gibi tanımıyoruz,bu yüzden insanların ağzından çıkan sözlerle cehennemi tanımaya kalkıyoruz.O zaman da hafife alarak,günahları önemsemiyoruz.Velhasıl-ı kelam okuyun,okutun bu arada kitap ayet ve hadislerle desteklenmiş olup delilleri belirtilmiştir.
Not: Bu sözlerim önce kendi nefsime vesselam.
240 syf.
8/10 puan verdi
Kitabi okudugumda ilk dusundugum sey balyaev e bosuna sovyetlerin jules verne u denmedigi oldu. İhtiyandr asla unutmayacagim roman karakterlerinden biri oldu. Frenkenstein in suda yasayan hali gibi; yanliz, duygusal, dunyayi kesfetmeye merakli bir deney urunu ihtiyandr. Yazar karakteri oyle bir anlatmis ki hemen onunla bag kuruyorsumuz. Sanki cocukluk arkadaşınız. Onunla sevinip onunla duygulanıyorsunuz. İnsanoglunun acimasizligi farkli olana karsi tutumu da kitabin size dusundurdugu bir diger konu. Kendi turumuze tahammulumuz yokken insan melezi baska bir ture karsi nasil olsun ki. Velhasil kelam kitap unutamayacaklarim arasindaki yerini aldi. Mutlaka okumanizi tavsiye ederim. Saygilar sevgiler.
Kitap gayet güzel bir şekilde başlıyor.Kahramanımız İvan petroviç smith'le karşılaşıyor ve olaylar burada başlıyor.Ben eseri beğendim ama Dostoyevski'nin en sönük kitabı bu olabilir.İnsancıklar kitabına çok fazla gönderme var.Vanya ile Nelli'nin konuşmaları çok güzeldi.Ama şu Nataşa Alyoşa muhabbeti çok baydı.Neymiş, Nataşa ben seni seviyorum ama Katya'dan da hoşlanıyorum ona gitmem gerek.O bölümlerde kitap dedikodu kazanı gibi geldi bana.Sonlara doğru gayet iyi toparladı, hatta duygulandım bile. Velhasıl kelam güzel kitap efenim.
304 syf.
10/10 puan verdi
Dillere destan Sarıkamış.. Uğruna nice nefer şehit edilmiş Sarıkamış .. Soğuğun en acımasız halı Sarıkamış .. Hüznün diğer adı Sarıkamış ..
Rusun kallesligi Sarıkamış ..
Faik çavuş
Ziver
Ve onca diğer neferler ..
Hani sözün bittiği yer denilir ya işte tam da sözün bittiği yerdeyim .. Kitabı okurken karın kışın hatta beyazın ne kadar acımasız olduğunu gördüm. Üşüdüm acıktım demeye utandım .. Derdim var demeye utandım.. Kitabı defalarca elimden bıraktım ağır geldi kaldıramadım erlerin yaşadıklarını çektikleri acilarıni onlar fiilen yaşarken ben okuyamadım..
Vatan millet uğruna çekilen her çile . Onca zulüm onca sıkıntı..Askerimiz sadece donarak sehit olmadı o topraklarda ..Hem Rusla hem karla hem açlıkla hem vebayla savaşarak şehit oldu..
Velhasıl kelam okuyun okutturun.. Kitapta en ufak edep ahlak kurallarına aykırılık belirtisi gösteren hiçbir şey yok. Gözüm kapalı gönlüm rahat bir şekilde şiddetle tavsiye ederim ..
Beyaz Hüznün hikayesi sarsın bizleri ..
ve son olarak AZİZ şehitlerimize ALLAH'TAN rahmet diliyorum. Ve çavuşum dediğin gibi Sarıkamış ve nice şehitleri UNUTMADIK UNUTMAYACAGİZ UNUTANİN KANİ KURUSUN !!!
Bu kitabı ne yazık ki teessürle okudum;
Balkanlarda günden güne nasıl eriyip gittiğimizi, oradaki soy bilincimizin, nice çilelerle meydana getirilen eserlerimizin, imzalarımızın velhasıl-ı kelam "varlığımızın" mirasyedi gibi umarsızca tüketilmesini okudum.
O süreçlerde sözüm ona "devletimizi ve milletimizi temsil ve idare etmek üzere orada görevli bulunanların ve yine oradaki soydaşlarımızın olaylara kayıtsız kalışını okudum.
Bunda hem bizim hem idarecilerimizin hem de dinine, devletine sahip çıkmayı abesle iştigal olarak gören herkesin payı var.
Bu kıymetli eser bize geçmişimize bir kez daha dikkatli bir şekilde bakmanın, mirasımıza ayna tutmanın yanı sıra, gelinen noktaya dair özeleştiri yapmamızı ve bunlardan ders alarak hızla hatalarımızı düzeltme öğüdü de vermektedir.
Neticede, kusursuz insan da yönetici de yoktur ve milletimizin, mevcudiyetimizin bekası ile selameti için “hata yaptık, kusurluyuz, bunu en iyi şekilde düzeltmek için ne gerekiyorsa yapacağız” demek bize bir şey kaybettirmeyeceği gibi geleceğimize çok büyük şuur ve manevi bir servet kazandırabilecektir.
Sözün özü; Rumeli'de "Evlad-ı Fatihan" iken gelinen noktada "evlad-ı perişan" olma sürecimizi anlatan bu kitap, "geçmişi olmayanın geleceği de olmaz" sözünün ispatı ve “geçmişine dört elle sarılanın geleceğine nice büyük iyilikler yapacağının” da nasihatidir.
#kitapşuuru
Bu kitabı okumaya başladığım ilk sayfalarda sıkıcı olacağına kitapla ilgili ön yargılarım oldu. Sayfalar ilerledikçe ön yargılarım yerini meraklılığa bıraktı. Kitabın önsözünde de yazdığı gibi mahalli örf, âdet ve geleneklere yer verilmiş. Ülkemizde -özellikle doğu bölgesindeki- örf, âdet ve geleneklerini insanda derin bir iz bırakacak bir üslubla anlatmış. Kitapta beğenmediğim tek şey; bazı uygunsuz yerler var. Aslında günümüze bakıldığında gayet doğal karşılanan durum haline gelmiş olsa da bence uygunsuz davranışlar.
Velhasıl kelam okumanızı öneririm.
Sanıyorum okuduğum bu muazzam kitap, okurken en çok gözlerimin dolduğu kitap oldu. Kolay ağlayan biri değilim.
Ama öyle bir kitap ki bu, anlatılan her şeyi öyle bir resmediyorsunuz ki zihninizde, bu kadar dramatik ve bu kadar gerçekliğe yakın olmasına şaşırıyorsunuz.
'kafamızın içinde film çevirme' tanımına en uygun kitaplardan biri
Marshall Planı
İkinci dünya savaşı sonrası dönemde, abd tarafindan avrupa ülkelerine yardımda bulunmak ve bu ülkeleri kisa zamanda geliştirip güçlenmelerini sağlamak amacıyla hazırlanan bir programdir. savaştan sonra avrupa ülkeleri, yikilan ekonomilerini onarmak için yoğun bir çabaya girişmişlerdir. bunun için gerekli olan makine ve donatim ancak abd'den
224 syf.
·
Puan vermedi
Özlediğim "başkomser" nevzat figürünü okumak iyi geldi. Ne yalan söyleyeyim, romanlarındaki tadı yok. O zaman şöyle uzun uzun okuyup son yüz sayfada olayların çözülmesi düşünmeye fırsat veriyor, merakı canlı tutuyordu. Olaylar yine düşünülenden farklı sonuca bağlanıyor, konular ilgi çekici ama dediğim gibi, romanlardaki gibi
Esir Şehir üçlemesinin son kitabı olan Yol Ayrımı, bende karışık hisler bırakarak bitti. İlk iki kitabın başkarakteri Kamil Bey’le çok geç buluşuyoruz bu kitapta. Ha geldi ha gelecek derken 150 sayfa geçti ama Kamil Bey meydanda yok. Bolca yeni karakter var ama eskilerden söz edilmiyor bile. İlk kitaptan sonra Nedime, İhsan karakterleri yok oldu adeta. Yol Ayrımı’nda ise neredeyse hiç söz edilmiyor.
Bölüm bölüm farklı karakterlerin hikayesine odaklanmış yazar bu kitapta. Ben en çok Selim Nuri’yi okurken zevk aldım. Sanki herkesin hayatında bir kez olsun rastlayacağı biri gibi geldi bana. Murat ve Şükran kitabın finalini neden onlarla yaptık bilmem ama son kısım vurucuydu. Kadir’in kaypaklıkları, Nermin Hanım’ın hiç bilmediğimiz, hep Kamil Bey tarafından gördüğümüz yaşamı, hayata dair tespitleri çok güzel anlatılmıştı. Nermin cephesinden bakınca Kamil Bey’in yaptıklarına hak vermek mümkün olmuyor.
Üstadı eleştirmek haddime değil ama bu kitap eksik. Kitabın sonuna kadar baba kız buluşmasını bekledim. Hatta dahası hesaplaşma. Onca yılın hesabını sormadan anasını terk eden Ayşe. Sebep? Millici ruha sahip olması mı? İnsan psikolojisine ters bir durum bence.
Velhasıl-ı kelam okudum ama çok da sevemedim ben bu kitabı, yer yer çok sıkıldım. Bırakmayı düşündüm ite kaka bitirebildim. Seriyi tamamladığım için mutluyum ama benim kafamdakinden farklı bir son olduğu için hayal kırıklığına uğradım. Onun dışında Kemal Tahir’in bu ülkeye, insanına dair yerinde tespitlerini okumak oldukça keyifliydi.
