Sonya ona hızlı bir göz attı.
Mutsuz bir insana karşı duyduğu o heyecanlı ilk acıma duygusundan sonra, yeniden korkunç cinayet düşüncesiyle sarsıldı. Raskolnikov’un konuşma tonundaki değişme, ona bir anda cinayeti ve katili hatırlatmıştı. Şaşkınlıkla bakıyordu ona. Bu iş niçin olmuştu, nasıl olmuştu, daha hiçbir şey bilmiyordu. Bu sorular şu anda
Sayfa 514 - 526Kitabı okudu
_İnsanIar, kuşIar gibi uçmayı, baIıkIar gibi yüzmeyi öğrenmişIer ama insan gibi yaşamayı öğrenememişIer.
_Görmek isteyenler için ışık, istemeyenler için karanlık vardır.
_Hiçbir şeyi kendisi kadar sevmeyen insan, sevdiği varlıkla, kendi kendisiyle baş başa kalmaktan çok hiçbir şeyden korkmaz. Her şeyi kendi için arar ama en çok kendinden kaçar.
Arap atı gibi sallar başını, ne söyledim yıktın hilal kaşını
Al mendili sil gözünün yaşını, vermem seni yâd ellere...
Nuh Tufan
Ya Rabbim, senin huzuruna bu kılıkta çıktığım için beni bağışla. Haddimi aştığımı seziyorum Allahım. Kabalık ettiğimin farkındayım, üzgünüm. Sana bu yapay elleri açarak dua ediyorum, fakat bunu küstahlığımın değil, acizliğimin bir delili say. Tarumar yüreğime bak yarabbim; senin lütfunla, (sanırım) hala bana ait olan yüreğime bak...
Belki de senin nazarında sevimliliğimi gitgide kaybediyorum Allahım. Ne olur, Ferruh Fermanın günahlarının cezasını da bana çektirme. Benimkilerin yeterince çok olduğu malum...
Allahım hiçbir zaman sana kulluk etmeye gereken özeni gösteremedim. Şu sıralar içinde bulunduğum belalı tuhaflıkta bunun payı olduğunu anlayabiliyorum. Galiba kendime hem fazla acıdım hemde fazla güvendim. Bilinçli yada bilinçsizce işlediğim bütün günahlarla ilgili olarak, affına sığınıyorum. Göğsümü samimiyetle, ümitle ve ferahlıkla doldur...
Yarabbim bizi Hz Muhammedin hatırına yarattın, onun hatırına yaşat. Bizi bu dünyanın kâbuslarından koru. 'Biz' diyorum, fakat hemen hîç kimsem yok Allahım, içimi karartan bu kimsesizlik duygusundan beni kurtar. Geçmiş de, gelecek de senin elinde Allahım. Bilgi sana ait. Şu halde, hakkımda hayırlı olanı vermen için yalvarıyorum...
(Bana yeterince sevgiyle davranmadığını söylemiştin, ama benim orada oturmama izin vermek, benimle birlikte olmak kadar sevgi dolu ve onur verici bir şey olabilir mi?) Şimdi seni koltuğa oturtuyorum, burada benimle olmanın mutluluğunu kelimelerle, gözlerle, ellerle ve zavallı kalbimle nasıl kucaklayacağımı bilmiyorum, senin burada olmanın ve bana ait olmanın mutluluğunu. Aslında, ben seni de değil, bana senin aracılığınla armağan edilen varlığımı seviyorum..
Seyyah yırtıcı hayvandan kurtarmak için susuz bir kuyuya atar kendini. Orda kuyunun dibinde bir ejderha görür onu yutmak için ağzını açmıştır. Yırtıcı hayvan tarafından parçalanmamak için yukarı çıkmaya cesaret edemeyen ama ejderha tarafından da yutulmamak için aşağıya atlayamayan bu zavallı kuyunun duvar taşları arasında yetişen bir dalı yakalar ve ona sımsıkı tutunur.
Elleri uyuşur ve az sonra kendisini her iki tarafta bekleyen felaketin kucağına düşeceğini hisseder ama hâlâ sımsıkı yapışıp durmaktadır dala. O sırada biri beyaz biri kara iki farenin onun tutunduğu dalın çevresinde dolaşıp dalı kemirmekte olduklarını görür.
Birkaç dakikası vardır çalı kopacak ve o da canavarın ağzının ortasına düşecektir. Seyyah bunu görür ve kurtulma şansı olmadığını bilir. Ama havada debelendiği sürece çevresine bakınmaktadır. Çalının yapraklarında bal damlaları görür dilini uzatıp bunları yalar.
İşte ben de aynen öyleyim ölüm ejderhasının kaçınılmaz bir şekilde beni beklediğini beni parçalamaya hazır olduğunu bildiğim halde hayatın dallarına tutunuyorum ve bu azaba niye düştüğümü bir türlü aklım almıyor. Ve şimdiye kadar bana teselli vermiş olan balı emmeyi deniyorum. Ama bal bana tad vermez oldu artık; beyaz ve siyah fareler gece gündüz tutunduğum dalı kemirmekteler.
Ejderhayı açık seçik görüyorum ve bal bana tatlı gelmiyor artık. Ben sadece kendilerinden kaçamayacağım o ejderha ile fareleri görüyorum —gözümü onlardan çeviremem. Ve bu bir masal değil bir gerçektir. Aksi ispatlanamaz ve herkesin algılayabileceği bir hakikattır
Sayfa 26Kitabı okudu
