Büyükannemin ilginç bir teorisi vardı: Hepimiz, içimizde bir kutu kibritle doğarız. Ama tek başımıza bunu yakamayız. Deneyde görüldüğü gibi oksijene ve mum alevine ihtiyacımız vardır. Örneğin, oksijen, sevdiğimiz insanın nefesinden gelebilir. Mum aleviyse güzel bir yemek, müzik, okşamalar ya da güzel sözlerdir. Bunlardan biri parlamaya neden olur ve içimizdeki kibritlerden birini yakar. Bir an yoğun bir heyecan hissederiz. İçimize çok hoş bir sıcaklık yayılır. Bu sıcaklık zamanla yavaş yavaş yok olur. Sonra yeni bir parlama olur ve içimizde bir kibrit daha yanar. Bu duyguyu yaşamak isteyen herkes, kendi içindeki patlayıcıları keşfetmek zorundadır. Bunlar yanarak ruhumuzun beslenmesine yardımcı olur. Yani başka türlü söylersek, bu yanma ruhumuza enerji verir. Bir kişi eğer kendi tutuşturucularını zaman içinde keşfedemezse , içindeki kibritler nemlenir , hiçbir şekilde yanmaz olur.
O zaman ruhumuz bedenimizi terk eder...✍🍀🍂
Laura Esquivel
Acı Çikolata
Ben yine kendi içimde bin parçaya bölündüm baba !
İçimde bazı şeyler kanatlandı ,
İnancım tazelendi, saçlarını rüzgarı ardında bırakıp uçmaya vardı çırpınışlar ahenklendi derken ;
Çoğu şeyler o bazı gerçeklerle birlikte parçalanı verdi …
Senin haklılıklarına şahitler adadım ben oysa
Sana çıkış yolları buldum
Sana varış yolları da
Senin fikirlerini kendimce doğrulattım , ararken bulduğum farklı noktadaki pazıl parçaları misali şahıslara ait söz öbekleriyle
Ama ben bugün bazı şeylere olan inancımı fikirlerin hapsettiği söz öbekleri ile dolu bir kafeste bitap bir şekilde nefes almaya çalışırken buldum .
Ölmelimiydi mesela bir şair “ Sonra da belki birimiz öleceğiz , diğerimiz hiç bilmeyecek “ dizesindeki güzelliğin kabul görebilmesi için
Ya da sınıfsal , düşünsel farklılıklara mı boyun eğmeliydi şairin şu güzelim dizisini taktir etmek “ Tam düşerken tutunduğum tuğlayı kendime rabb bellemeyeceğim …“
Güzel olan şeyler neden takıldı zihnimizin içindeki labirentlere !
Bu öğretinin miladıda neydi ?
Güzel olana güzel diyememek hangi bedduanın lanetiydi ?
Sana bu kez ben varabildim baba !
Geçmişteki düşünen sana senin düşüncelerine değil fakat
Şu anki sana vardım sanıyorum
Şu anki kabullenişine vardım
Şu anki sessizliğine de !
Asıl siz nasıl yapabiliyorsunuz? Nasıl her şeye bu kadar kolay ikna oluyorsunuz? Anlamadığınız fikirlere tutunuyorsunuz, tanrılara yalvarıyorsunuz, birbirinize sonsuz aşk yeminleri ediyorsunuz... Sonra tüm inançlarınız yerle bir olduğunda, hiçbir şey değişmemiş gibi yolunuza devam ediyorsunuz. Bir de utanmadan buna gelişme deyip aslında hiçbir şeyden ders almıyorsunuz. Sözlerinizin, inançlarınızın kendi gözünüzde bile hiçbir hükmü, değeri yok aslında. Şu ya da bu yol fark etmiyor sizin için; yeter ki sefil varlığınızı manalı kılacak bir yalan olsun hayatınızda.
Sırat Köprüsü Nasıl Bir Yer? İlk Kimler Geçecek?
Bundan sonra cehennem köprüsü kurulur. Ümmetini onun üstünden en evvel geçiren ben olurum. O gün rasûllerin duaları “اَللّٰهُمَّ سَلِّمْ سَلِّمْ: Allâhumme sellim sellim: Allah’ım, selâmet ver, selâmet ver!”dir. Sırat Köprüsü’nde saʻdân dikenlerine benzer birçok çengeller vardır. Sizler saʻdân dikenlerini gördünüz mü?”
Sahâbîler:
“‒ Evet gördük
Həyat adi bir işə bənzəyir. İnsan işə düzəlir, sonra başqa işə gedir. İşdən ya qovulur, ya özü çıxır, ya da təqaüdə göndərilir, fərqi yox. Əsası odur ki, yeni işə insan çətin alışır. O da baxır insanın fərasətinə. Adamın ruhu da özünü həmin qaydada göstərir, bir bədəndən çıxıb, o biri bədənə daxil olur. Ona görə də həyatı ciddi qəbul etmək düzgün deyil.
Sayfa 138Kitabı okudu
' Daima iyi bir insan olacak mısın?' Söyleyin bana, daima iyi bir insan olacağımı bilebilir miyim?
" İstemek şartıyla..."
" Ah! Herkes, her zaman, istedikten sonra! İyi olmak istendikten sonra! Daima iyi olacağımı bilir miyim? Acaba iyi olduğumu biliyor muyum?..
"Fakat, vicdanın sesi!.."
" Ya vicdan dilsizse?"
İmansızlık hastalığına tutulmuş olan arkadaşlarım, beni ahiret hakkında şüpheye düşürdüler"
Ahirete inanmamak... Ne p müthiş bir azap! Kısacık bir dünya hayatı ve rahatlığı için çırpınmak... "Saadet" zannedilen şeylerin bir süre sonra ıstırap kaynağı olduğunu görmek... Evet, dayanılmaz bir azap.
"Ahiret! Elbette var. Görüyorsun, değil mi yeryüzü her baharda nasıl diriltiliyor! Bir gün gelecek, dünya toprağı içinde çürümüş, dağılmış olan bizler de böyle dirileceğiz. Ve buradaki amellerimiz ya azap veya mükâfat meyvesini verecek. Şimdiki şu vicdan azapların, oradaki büyük mahkemeye işaret ediyor aslında. Evet, küçücük bir mahkeme olan vicdanında bile, seni daima sorgu ve suale çeken bir hâkim var
