Korku edebiyatının en büyük ustalarından kabul edilen 
H. P. Lovecraft'ın yedi öyküsünü barındıran ve edebiyatın en ünlü kurgusal evrenlerinden Cthulhu Mitosu'nun ilk hikayesini barındıran bir kitap var elimizde.
Cthulhu'nun Çağrısı'dan önceki öyküleri yine beğendim ama çoğundan çok etkilenmedim. Yazarın ırkçılığı ve yabancı düşmanlığı/korkusu kitapta çokça hissediliyor ve direkt de bahsediliyor; bu kısımları okurken zorlandığımı söylemeliyim. Ama Lovecraft'ın edebi açıdan çok yetenekli olduğu aşikar, öyküleri çok sürükleyici ve bu zenofobisinin de yine öykülerindeki yaratıcılığını tetiklediğini düşünüyorum.
Cthulhu'nun Çağrısı ise diğerlerinden çok daha ayrı bir öykü. Bir mitosa çok iyi bir giriş. Neden bu kadar ünlü olduğunu, neden insanların çok dikkatini çektiğini hep merak ederdim; ve sanırım cevabı worldbuilding'inde saklı. Yazar, bu korkuyu o kadar ustaca geniş kurgulamış ki, dünyanın her yerinden öykü yaratabileceğiniz bir materyal vermiş. Rüyalarla, dünyanın bilinmez hikayeleriyle/geçmişiyle ve kozmik korkuyla çok iyi harmanlanmış bir bütünlük sunmuş.
"Gündüz Vassaf düş gücünün avukatı, düz yazımızın en özgür ruhlu kalemi.."
Orhan Pamuk
Kitabın isminden Türkiye'yi yargıladığı veya meydan okuduğu gibi bir hisse kapılmamak gerektiğini önsözde söyleyen yazar, diğer eserlerinde olduğu gibi bunda da bize kendimizi, toplumsal hatalarımızı sorgulatmayı başarıyor.
"Ben
