Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
_Her insan sapıktır ve birkaç istisna dışında, sevgili insan kardeşlerim beş para etmeyen değersiz varlıklardır. Tüm kalbimle buna inanırım. En sağlıklı insanlarda bile sapıklık eksik değildir ve bu normal süreçtir ki sapıklıklarını bastıranlar bunu nevrozla öderler. Nevroz, sapıklığın negatifidir. Normal sayılan kişi ise benim için anormaldir.
Ne yola geldik, ne yolu terk ettik.
İşte şimdi buradayız.
Yol bizi bekler.
Yol, hiç bitmez
Yola devam.
Yolu hiç bırakmadık, özgürlük savaşımız hep sürdü.
Uğruna ölecek bir fikir bulamadım demişti bir şair.
Daha çok şiire ihtiyacımız var, daha çok sevmeye, yolda olmaya…
Hey sen, hiçbir zaman umut olmadığını söyleme bana, çünkü umut asla
Son Nefes -1-
Cenâb-ı Hak, bekâ sıfatını bu âlemde yalnız kendisine tahsis buyurmuştur. Onun için onun yüce zâtından başka her varlık fânîdir. Nitekim âyet-i kerîmede:
“Yeryüzünde bulunan her şey fânîdir…” (er-Rahmân, 26) buyurulmuştur.
Bunun tecellîsi de:
“Her can, ölümü tadacaktır.” (el-Enbiyâ, 35) beyânı üzere ölüm iledir.
Bu itibarla bilhassa insanın her
Hayatına ara ver,
Nefes almaya fırsatın olsun
Kıyıya çarpmaya belki
Dalgalarla birlikte,
Belki solan yaprak ile
Salınarak yere düşmeye,
Aynalara bakmaya zaman ayır,
Yüzünü hatırla, yeni kıvrımlarıyla,
Hadi gülümse ,
Belki bir yerde yağmuru bekleyen bir fidan vardır
Anla biraz .
Hadi gülümse ,
Yolunu kaybetmiş bir kuşa yol göster
Gör biraz .
Hadi gülümse ,
Bir yerlerde seni özleyen vardır
Düşün biraz .
BULUTUN İÇİNDE BİR YAŞ
Bir pazar gününden hallice uyanmıştım. Alarmı kapatmaya gücüm yetmez gibi duraksız çalışı rahatsız etmemeye başlamıştı. Tüm gün çalsa da beni ayaklandırmaya yetmeyecekti, hatırladığım randevuma geç kaldığımı düşünene kadar. Yüreğimden gelen soğukluk önce ellerimi sonra içtiğim kahveyi üşütmüştü. Gitmem gerektiğini ise daha yataktan kalkmadan
EN ESKI YAZILARIM 1.
Saçmasında vurulduğun mazi namın olur
Denizinde sarıldığın sinsi ahın olur
Fırtınasında savrulduğun serseri zamanın
Toprağında kuruduğun mezarın olur
Eylül ve Aşk
Yağmur yağıyordu; Yine ıslak hüzün akıyordu kaldırımlardan. Yağmuru severim, yağmurlu günlerde duygularım depreşir, çiçek kokarım, toprak koklarım, ağaç kokarım, ilham gelir ruhuma, içimde hüzünlü mısralar dolaşır, bir türkü mırıldanırım, hüznümü ilmik ilmik işlerim, ufukta yepyeni bir hayat düşlerim.
Sımsıkı tuttum ellerini; Soğuk geldi elleri