Kıldınn bizi davada sanık Yarabbi
Bak! Her sanığın bağrı yanık Yarabbi
Hasretle dudak çatladı, kavruldu yürek
Bir damla su gönder, susadık Yarabbi.
— Efendiler, kibrit, kibrit!... Üç kutusu on para!...
Merhametli beyefendi! Annem hasta, ekmeksiz;
Alın bunu, kuzum bana on paracık verin siz.
Yavrucuğun o lepiska, gür saçları dağınık.
Gözlerinin altı çürük, yüzü kirli ve yanık.
Üstü eski, ayağında koca bir çift kundura.
Şu talihsiz kızcağız da bir lokma ekmek için
Sokak sokak: «Kibrit!» diye
Taklitçi, söz söylerken ağlatsa bile, habisin maksadı ancak tamahtır. Ağlar da yanık sözler söyler. Fakat kendisinde yanan yürek nerede? Muhakkik ile taklitçi arasında çok fark vardır. Bu Davut gibidir, öbürü de ses gibi! Bunun sözleri yanıklıktan doğar, öbürüyse söylenmiş köhne sözleri belleyip nakleder.
Cemal Safi
sebebi sensin
Dilime sen verdin gül ezgisini,
Bir gönül üzdümse sebebi sensin! ...
Seninle aşmışım dur çizgisini,
Töreyi bozdumsa sebebi sensin! ...
Ufuk ufuk uçtum daldım derine,
Sen öğrettin çoban kimdir, sürü ne?
Elbet bir hinlik vardır seni sevişimde
ey kanıma çakıllar karıştıran isyan
saçlarıma bin küsür yalnızlığı takıp girdiğim şehre
insan varlığımızdan tuhaf tohumlar bıraksam
günü geçmiş bir gazete, toprak bir çanak
bir daha gelmem belki diye bir not bakır maşrapanın yanında
şeytanlar da yürür benimle herhal ıslık çaldığım için
bir
"Kelebekler de uçuşmuştu Allah var
Yanık yürek kokuyor artık
Hangi hikayede kaybolduysan
"Kalemimin ucunu değdirmeden
Islandığın yağmurların karasına"
Bulana dek yazarım ama
Hançerini ayraç olarak
Affedilmiş ve unutulmuş
Sayfaların arasına... "
Sayfa 79Kitabı okudu
